Λαϊκή Συσπείρωση Καισαριανής:Εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε. Εσείς;

Στη μεγάλη συγκέντρωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Καισαριανής χαιρέτισε η Ειρήνη Λιανοπούλου, φοιτήτρια και υποψήφια δημοτική σύμβουλος.

«Γεια σας,

Είμαι η Ειρήνη Λιανοπούλου. Είμαι 18 χρονών και ήρθα στην Καισαριανή όταν ήμουν 12, επειδή πέρασα στην Κρατική Σχολή Χορού. Πέρασα τα μαθητικά μου χρόνια στα σχολεία της Καισαριανής και πιο συγκεκριμένα στο 3^ο Δημοτικό, 2^ο Γυμνάσιο και 2^ο Λύκειο. Όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόμουν μαζί με τους συμμαθητές μου ενάντια στη φτώχεια, την αδικία, την σήψη και τον ανταγωνισμό. Αγωνιζόμουν για ένα σχολείο που θα καλύπτει τις ανάγκες μας για μόρφωση. Ατελείωτα τρέχαμε στους δρόμους της Καισαριανής για να ενημερώσουμε περισσότερους συμμαθητές μας, να συζητήσουμε, να αποφασίσουμε και μαζί να περάσουμε σε δράσεις.

Δεν πέρασε πολύς καιρός. Εγώ βέβαια πέρασα στο Πανεπιστήμιο. Δεν ξεχνώ φυσικά ποτέ την Καισαριανή. Άλλωστε εδώ ζω. Και συνεχίζω να συζητάω με τα παιδιά που μέχρι χθες ήμασταν συμμαθητές και σήμερα με πολλούς είμαστε συμφοιτητές. Και συνεχίζω να αγωνίζομαι, να παλεύω. Γι' αυτό και είμαι υποψήφια με το ψηφοδέλτιο της "Λαϊκής Συσπείρωσης".

Ίσως βέβαια να αναρωτιέστε γιατί σας τα λέω όλα αυτά;

Γιατί χθες διάβασα στο διαδίκτυο από έναν αντιδήμαρχο, φίλο του κ. Βοσκόπουλου, ανάρτηση που ανέβηκε και από τον ίδιο τον δήμαρχο Βοσκόπουλο ότι η πόλη μας έχει κατακλυστεί από αγνώστους που μοιράζουν έντυπα της "Λαϊκής Συσπείρωσης". Μάλλον εννοούσε εμένα. Εμένα και συμφοιτητές μου παιδιά της Καισαριανής που νοιαζόμαστε για το μέλλον αυτής της πόλης, που θέλουμε να ζήσουμε σε αυτή μία όμορφη ζωή όπως αρμόζει σε όλους τους νέους.

Καλά δεν μας ξέρει. Άλλωστε κλεισμένος στο γραφείο του, απόμακρος από τις ανάγκες και τις αγωνίες μας πού να μας μάθει; Πού να μας δει;

Μα να μην ξέρουμε και εμείς αυτόν τον κύριο αντιδήμαρχο που μάθαμε μάλιστα ότι ήταν και εκλεγμένος σε Σύλλογο Γονέων; Και πού ήταν όταν ως μαθητές κινητοποιούμασταν. Και πού ήταν όταν τα σχολεία μας είχαν κενά σε καθηγητές και δασκάλους; ΑΠΩΝ.

Θέλουμε λοιπόν κι εμείς να τους στείλουμε ένα μήνυμα. Όχι από το διαδίκτυο. Από εδώ. Με τα πρόσωπα φανερά. Δια ζώσης.

Ναι, κύριε Βοσκόπουλε υπάρχουμε και εμείς. Τα παιδιά που αγωνιζόμαστε, που παλεύουμε, που δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στους διπλανούς μας. Και μπορούμε να γεμίζουμε τους δρόμους της Καισαριανής

Σας φαίνεται ξένο, άγνωστο;

Μα και τι να γίνει;

Εμείς εδώ μεγαλώσαμε, πολλοί γεννηθήκαμε εδώ, εδώ ζούμε, εδώ πήγαμε σχολείο, εδώ διασκεδάζουμε.

Εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε. Θα γίνουμε περισσότεροι, και θα στηρίξουμε αυτή την Κυριακή τους αγωνιστές που τους ξέρουμε και μας ξέρουν, θα ψηφίσουμε το ψηφοδέλτιο της "Λαϊκής Συσπείρωσης".

Ξαναλέμε. Εμείς δεν πρόκειται να φύγουμε. Εσείς;»