21η Απρίλη 1967 - 54 χρόνια από την επιβολή της Χούντας στην Ελλάδα

Ανήμερα του πραξικοπήματος υπήρξαν τουλάχιστον τρεις νεκροί: Ο 15χρονος Βασίλης Πεσλής, η 24χρονη Μαρία Καλαβρού και ο Βασίλης Μπεκροδημήτρης και ακολούθησαν πολλοί ακόμα. Η αρχή έδειξε και τη συνέχεια…

Απέναντι στον ελληνικό λαό στήθηκε ο αστυνομικός και στρατιωτικός μηχανισμός του αστικού κράτους. Η αστυνομία και η χωροφυλακή παρείχαν στη χούντα τους δεκάδες χιλιάδες φακέλους, πρώτα και κύρια των κομμουνιστών αλλά και άλλων αγωνιστών ή προοδευτικών ανθρώπων. Χιλιάδες έμπειροι αγωνιστές, βρέθηκαν κρατούμενοι και εξόριστοι σε όλη την Ελλάδα, απέναντι σε έναν αδίστακτο μηχανισμό εκπαιδευμένο στη σωματική και ψυχολογική βία, σε απερίγραπτα βασανιστήρια.

Επιβλήθηκαν και άλλα μέτρα, όπως η απαγόρευση των συγκεντρώσεων, η αυστηρή λογοκρισία στον Τύπο. Φτιάχτηκαν επιτροπές για να λογοκρίνουν το θέατρο και τον κινηματογράφο, τη μουσική και τα τραγούδια, ενώ καταρτίστηκαν και πίνακες απαγορευμένων βιβλίων. Τέθηκαν εκτός νόμου τα πολιτικά κόμματα και στη συνέχεια ακολούθησε η κατάργηση μαζικών οργανώσεων και σωματείων. Πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκκαθαρίσεις στο στράτευμα, στη δικαιοσύνη, στην παιδεία, διορίστηκαν «δικοί» της άνθρωποι.

Η δικτατορία οργάνωσε με τα τεχνικά μέσα της εποχής τηλεφωνικές υποκλοπές, τελειοποίησε τις μεθόδους παρακολούθησης, δίωξης, συλλήψεων και βασανιστηρίων, επιτάχυνε τις φυλακίσεις αγωνιστών με την ασταμάτητη δράση των έκτακτων στρατοδικείων.

Με τη Χούντα, όμως, η εξουσία δεν άλλαξε χέρια. Φόρεσε ένα πιο σκληρό προσωπείο και άλλαξε μορφή συνεχίζοντας να υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα, των καπιταλιστών και των διεθνών τους συμμάχων, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Η χουντική κυβέρνηση πήρε αμέσως μέτρα υπέρ του κεφαλαίου (π.χ. φοροελαφρύνσεις) και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ). Η μεγάλη εργοδοσία επωφελήθηκε από την απαγόρευση κάθε μορφής μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων, από τους διωγμούς και τις εξορίες σε αγωνιστές και κομμουνιστές.

Μπορεί η Χούντα να ανατράπηκε, όμως το σύστημα που γεννά εκμετάλλευση, κρίσεις, πολέμους, φασισμό, είναι εδώ!

Καταλαβαίνουμε, προφανώς πως σήμερα ζούμε και μεγαλώνουμε σε διαφορετικές συνθήκες από ότι εκείνες της 7χρονης στρατιωτικής δικτατορίας, σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας.

Όμως αυτή η εναλλαγή τελικά δεν αλλάζει τον χαρακτήρα αυτού του άδικου συστήματος, την εκμετάλλευση των πολλών για τα κέρδη των λίγων! Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, όποια μορφή κι αν παίρνει η άσκηση της εξουσίας, δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα ενάντια στον λαό.

Σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας, σήμερα, τα δικαιώματά μας σε υγεία, μόρφωση και δουλειά πάνε περίπατο. Συντελείται ένα πραγματικό έγκλημα κατά της ανθρώπινης ζωής για να μη χάσουν τα κέρδη τους οι μεγαλοκλινικάρχες. Δεν παίρνεται κανένα μέτρο προστασίας σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ, εμείς μένουμε έγκλειστοί και μακριά από το σχολείο μας!

Και ακριβώς για αυτό το λόγο, με σκοπό να μας φοβίσουν και να μην αντιδράμε, βιώνουμε τελευταία την ένταση της καταστολής, την ποινικοποίηση των αγώνων, την προσπάθεια παρεμπόδισης των διαδηλώσεων, το χτύπημα και σε μαθητικές πορείες, τη μετατροπή των Πανεπιστημίων σε αστυνομικά φρούρια! Φανερώνουν το φόβο τους!

Αυτή είναι η δικτατορία του κεφαλαίου! Αυτή κάνει κουμάντο στις ζωές μας και όσα προσωπεία και αν αλλάζει, εμείς ξέρουμε την αλήθεια! Όσοι σήμερα συγχέουν συνειδητά τη χούντα της 21^ης Απρίλη με τη σημερινή κατάσταση, επιδιώκουν να αθωώσουν το σύστημα που γεννά χούντες!

Απέναντι στη δικτατορία του κεφαλαίου, υψώνουμε την γροθιά μας και διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! Δίνουμε...τρόπο στην οργή που νιώθουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα της σύγκρουσης και της ανατροπής! Οι αγώνες μέσα στην πανδημία δείχνουν το δρόμο και τη δύναμη μας!