Τραγωδία στα Τέμπη:Ανείπωτη θλίψη και οργή για τις εγκληματικές ευθύνες
Πέμ, Μαρ 2, 2023
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις τη θλίψη και την οργή που επικρατεί με αφορμή το πρωτόγνωρο δυστύχημα στα Τέμπη. Άνθρωποι που έχουν χάσει αγαπημένους τους, οι περισσότεροι νέα παιδιά. Όλοι όσοι περίμεναν στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης μήπως αυτός που αναζητούσαν θα κατέβαινε από τα λεωφορεία που έφερναν τους επιζώντες. Η σκέψη που σε παραλύει, όταν χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες συνειδητοποιούν ότι θα μπορούσαν να είναι και αυτοί στο συγκεκριμένο τρένο. Όλοι, όσοι, ώρες μετά από το δυστύχημα, περίμεναν μήπως μέσα από την άμορφη μάζα των συρμών τελικά ανασυρθεί κάποιος ζωντανός. Μήπως, τελικά, υπήρχε η πιθανότητα να μην μπήκε κάποιος στο τρένο, ενώ το προγραμμάτιζε και για κάποιον άλλο λόγο δεν απαντά στα τηλέφωνα. Αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα δεν γίνεται να αποτυπωθούν σε κείμενο. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων.
Τις πρώτες στιγμές, ο λαός και η νεολαία έσπευσαν να κάνουν αυτό που μπορούσαν. Εκατοντάδες συμμετείχαν σε εθελοντικές αιμοδοσίες για να καλυφθεί οποιαδήποτε τέτοιου είδους ανάγκη. Φοιτητικοί Σύλλογοι, την ίδια μέρα, πραγματοποίησαν σιωπηλή διαμαρτυρία και με λουλούδια στα χέρια, αποχαιρέτησαν τους νεκρούς συναδέλφους τους. Προσπάθησαν να δώσουν δύναμη στους τραυματίες και στις οικογένειες των θυμάτων.
Ταυτόχρονα, η οργή ξεχειλίζει. Γιατί, σε κάθε περίπτωση, δεν επιτρέπεται σε κανέναν να μιλάει για «κακιά στιγμή». Οι επικίνδυνες ενδείξεις για την κατάσταση των σιδηρoδρόμων, που δημιουργούσαν αυξημένες πιθανότητες για ένα σοβαρό ατύχημα, υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό.
Το έκγλημα, δυστυχώς, ήταν προδιαγεγραμμένο
Προφανώς και πρέπει να υπάρξει πλήρης διερεύνηση των αιτιών που οδήγησαν συγκεκριμένα σε αυτήν την τραγωδία, να μην υπάρχει καμία συγκάλυψη. Να αποδοθούν όλες οι ευθύνες.
Όμως, δυστυχώς, το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο. Δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερη απόδειξη για το παραπάνω από το πώς έκλεινε η ανακοίνωση συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στους σιδηροδρόμους στις 7 Φλεβάρη του 2023, με αφορμή την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί: «Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».
Το τραγικό δυστύχημα δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός αλλά είναι το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται σε Ελλάδα και ΕΕ για τη λειτουργία των σιδηρόδρομων με κριτήριο το κέρδος, σε βάρος της ασφαλούς, φτηνής και σύγχρονης εξυπηρέτησης που μπορεί και θα έπρεπε να απολαμβάνει ο λαός, με κριτήριο τις δυνατότητες της εποχής.
Ο «Οδηγητής» πήγε για τύπωμα την Τετάρτη 1η Μαρτίου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή κυριαρχούσε στη συζήτηση το ότι αν υπήρχαν και λειτουργούσαν κατάλληλα συστήματα ασφαλείας το δυστύχημα θα είχε αποφευχθεί. Προκύπτει ένα αμείλικτο ερώτημα. Γιατί αυτό δεν είχε συμβεί;
Για το πού επικεντρώνουν τη συζήτηση τα υπόλοιπα αστικά κόμματα θα αναφερθούμε στη συνέχεια. Ας δούμε, όμως, την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί, με στοιχεία που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη», σε ανακοινώσεις σωματείων κ.ά.
Το 2022, από τα 50 εκατομμύρια ευρώ που απαιτούνταν για «προληπτική συντήρηση» των υποδομών του ΟΣΕ, τελικά δόθηκαν από το Υπουργείο Μεταφορών μόλις 25 εκατομμύρια, που αρκούσαν μόνο για «διορθωτική συντήρηση». Την ίδια ώρα βέβαια η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει 130 εκατ. ευρώ ετήσια έσοδα.
Το 2017 ξεκινά η εξαγορά του ΟΣΕ από την Ιταλική FSI TRENITALIA έναντι 45 εκατ. ευρώ και οι κυβερνήσεις, στη συνέχεια, επιδοτούν την εταιρεία με ζεστό χρήμα, από τις τσέπες του λαού, 250 εκατ. ευρώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και 750 εκατ. ευρώ η κυβέρνηση της ΝΔ.
Το 2018 θεσμοθετείται «διευθέτηση» με συνεχόμενη εργασία 9 ημερών, το 2019 απολύονται πάνω από 120 εργαζόμενοι. Από τους 2100 εργαζομένους, που θα έπρεπε να εργάζονται στον ΟΣΕ, σήμερα δουλεύουν 750.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, εργατικά ατυχήματα, εγκλωβισμοί ανθρώπων για ώρες σε αμαξοστοιχίες. Για τα πάντα, οι εργαζόμενοι αναδείκνυαν τις λεπτομέρειες. Τα εξαρτήματα που έλειπαν και τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό. Πόσοι έπρεπε να βρίσκονται σε κάθε θέση και πόσοι τελικά δουλεύουν. Το κακοσυντηρημένο σιδηροδρομικό δίκτυο. Εργαζόμενοι που αναγκάζονται να κάνουν εργασίες για τις οποίες δεν έχουν εκπαιδευτεί επειδή το προσωπικό δεν επαρκεί. Τον επικίνδυνο τραγέλαφο που δημιουργεί το ότι για διάφορα ζητήματα που αφορούν στην ασφάλεια και τη λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου χρειάζεται να συνεννοούνται μεταξύ τους διαφορετικές εταιρείες, με την καθεμία να έχει ανταγωνιστικά συμφέροντα σε σχέση με την άλλη!
Η οργή μας να τους σαρώσει
Χωρίς να αμφισβητούμε τη θλίψη που μπορεί να υπάρχει στα αστικά επιτελεία για το ανθρώπινο δράμα, αυτό δε σημαίνει ότι θα επιτρέψουμε να «σβηστούν» οι εγκληματικές τους ευθύνες. Η πρώτη δήλωση του Πρωθυπουργού ήταν ότι «θα πάρει το μάθημα ώστε να μην ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο». Οι πρώτες επίσημες αντιδράσεις των άλλων κομμάτων ήταν ότι «θα μιλήσουμε όταν έρθει η ώρα για τις ευθύνες».
Ειλικρινή θλίψη, προφανώς μπορεί να έχουν, όμως δεν έχουν ίχνος ντροπής.
Από την πρώτη στιγμή, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης προσπαθεί με άθλιο τρόπο να ρίξει τις ευθύνες στο «ανθρώπινο λάθος», στη «γραφειοκρατική λειτουργία του δημοσίου», ακόμα και στη «λογική του Έλληνα»! Είναι οι ίδιοι, που, όταν τα σωματεία των εργαζομένων έκαναν κινητοποιήσεις ακριβώς με αιτήματα που αν υλοποιούνταν η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί, τους έλεγαν ότι δεν παίρνουν υπόψη το «κοινωνικό καλό», ότι ταλαιπωρούν την κοινωνία, ενώ οι ίδιοι είναι βολεμένοι και έχουν συντεχνιακά συμφέροντα.
Όσοι ακόμα και μετά από αυτό το δυστύχημα αφήνουν να εννοηθεί ότι, αν όλα είχαν ιδιωτικοποιηθεί, όλα θα λειτουργούσαν καλά, έχουν «άρρωστο» μυαλό. Θα πουν τα πάντα αρκεί η προσοχή του κόσμου να μην επικεντρωθεί στο βασικό: Πως όταν όλα έχουν κριτήριο το κέρδος, «δημόσιων» οργανισμών ή μονοπωλιακών ομίλων, η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής θα μετριέται σε χρήμα.
Αλλά, αφού έχουν τόση μανία με τον «ιδιωτικό τομέα» που θα μπορούσε να λύσει τα πάντα, ας μας απαντήσουν γιατί η τραγική κατάσταση του ιδιωτικοποιημένου σιδηρόδρομου της Μεγάλης Βρετανίας έκανε μέχρι και τον Κεν Λόουντς να γυρίσει ταινία με το θέμα; Γιατί στο Οχάιο των ΗΠΑ, εκτροχιάζονται τρένα που μεταφέρουν χημικά απόβλητα και η ιδιωτική εταιρεία με κέρδη 10 δις δεν κάνει τίποτα; Γιατί, το 2016, στην Πούγκλια της νότιας Ιταλίας δύο τρένα συγκρούστηκαν μεταξύ τους με 23 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους; Οι «αρμόδιοι» τότε στην Ιταλία δήλωναν «αυτά τα δύο τρένα δεν έπρεπε να ήταν εκεί. Υπήρξε λάθος και πρέπει να βρούμε την αιτία του»!
Ο πρωθυπουργός ποιο «μάθημα» θα πάρει και ποιο λάθος ακριβώς «δε θα ξανασυμβεί»; Σε ποιους νομίζει ότι απευθύνεται; Με αφορμή τον σεισμό στη Σάμο που στοίχισε τη ζωή σε 2 μικρά παιδιά, θα έπαιρνε μέτρα. Τώρα, με αφορμή την τραγωδία σε Τουρκία και Συρία, ανακοίνωσε ότι θα τα ξαναπάρει! Την πρώτη περίοδο της πανδημίας δήλωνε πως «έχει πάρει το μάθημά του» σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση του κρίσιμου τομέα της Υγείας. Σχεδόν 3 χρόνια μετά, ιδιωτικοποιούν μέχρι και ογκολογικά νοσοκομεία για παιδιά! Ο κατάλογος των «μαθημάτων» που πήρε δεν έχει τέλος…
Αλλά με αφορμή την τραγωδία έχει σημασία να επισημανθεί και ένα ακόμα διαχρονικό έγκλημα, σχετικό με τους σιδηρόδρομους, που έχει στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους όλα αυτά τα χρόνια. Τις περιβόητες «αφύλακτες ισόπεδες διαβάσεις». Μόνο το διάστημα 2016-2020 πέθαναν 33 άνθρωποι. Τι «μάθημα» πήρε η κυβέρνηση; Απέλυσε 160 εργαζομένους που είχαν προσληφθεί για την κάλυψη αναγκών φύλαξης ισόπεδων διαβάσεων…
Αυτά όσον αφορά στην κυβέρνηση της ΝΔ. Τα υπόλοιπα αστικά κόμματα τι ακριβώς θα βγουν να πουν «όταν έρθει η ώρα»; Ότι η κυβέρνηση δολοφονεί; Ότι έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα πάντα και δεν τηρούνται οι συμβάσεις; Αναφέραμε και παραπάνω ορισμένες ημερομηνίες και γεγονότα!
Τη στρατηγική αυτή του κεφαλαίου και της ΕΕ για τον σιδηρόδρομο υλοποιούν στη χώρα μας όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), που «έσπασαν» σε κομμάτια τον ΟΣΕ και τα παρέδωσαν σε άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, ξεκινώντας από τα πιο κερδοφόρα. Το κριτήριο του μεγαλύτερου κέρδους καθορίζει ποιο τμήμα του σιδηροδρόμου και ποιες υπηρεσίες θα αναπτυχθούν περισσότερο. Ο λαός πάντα πληρώνει το τίμημα είτε με πανάκριβα εισιτήρια και απίστευτη ταλαιπωρία είτε, όπως δυστυχώς αποδείχθηκε, και με την ίδια του τη ζωή.
Η οργή μεγαλώνει όταν συνειδητοποιούμε ότι όλα αυτά γίνονται το 2023. Όταν η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε επίπεδα που πλέον κυκλοφορούν μαζικά στην αγορά Ιδιωτικής Χρήσης αυτοκίνητα που έχουν ενσωματωμένα συστήματα για τον εντοπισμό εμποδίων και την αποφυγή σύγκρουσης, παρ’ όλα αυτά στα τρένα, που μετακινούνται καθημερινά χιλιάδες κόσμου, είναι κόστος να μπουν σε λειτουργία τα απαραίτητα συστήματα για την αποφυγή τραγικών γεγονότων όπως το τωρινό.
Ο δρόμος αυτός δεν είναι μονόδρομος. Ο λαός μας μπορεί να έχει δωρεάν, ασφαλείς, ποιοτικές και σύγχρονες μεταφορές, όμως αυτές οι ανάγκες του βρίσκονται σε αντίθεση με την κερδοφορία των εταιρειών… και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Γι’ αυτό επείγει να δυναμώσει τώρα ο αγώνας και η διεκδίκηση του λαού, μαζί με το ΚΚΕ, βάζοντας στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των πολλών, σε σύγκρουση με το βάρβαρο και ξεπερασμένο σύστημα που τις θυσιάζει στο βωμό των κερδών των λίγων.