1η Μάη:Από το Σικάγο μέχρι σήμερα επιβεβαιώνεται πως το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα των καπιταλιστών δεν διορθώνεται, ανατρέπεται!

135 χρόνια μετά το Σικάγο, η εργατική τάξη βλέπει στις ηρωικές της στιγμές, τον αγώνα της σήμερα. Διαχρονικά η αστική τάξη της χώρας μας, και διεθνώς, δεν παραιτήθηκε στιγμή από το να ξηλώσει τις όποιες κατακτήσεις είχε αποσπάσει η εργατική τάξη με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες, να βαθαίνει την εκμετάλλευση και με σύγχρονους όρους. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο στη δουλειά, που εξασφάλιζε στους εργαζόμενους 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες αναψυχή, που εδώ και χρόνια ξηλώνεται με την προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προετοιμάζεται με την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» τη θεσμοθέτηση 10ωρης δουλειάς χωρίς επιπλέον αμοιβή.

Η κοινωνική ασφάλιση, το σύνολο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και η συνταξιοδότηση, δηλαδή όλη η ζωή των σημερινών εργαζομένων, που τα τελευταία 30 χρόνια ξηλώνεται από όλες τις κυβερνήσεις, προετοιμάζεται να παραδοθεί άμεσα ολοκληρωτικά στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.

Η μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Φλεβάρη του 2019, ο καθορισμός του οποίου γίνεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα» της καπιταλιστικής οικονομίας. Δηλαδή με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα την παγίωση των μισθών πείνας.

Απουσία μέτρων ασφάλειας και προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Δεν γίνεται κανένας έλεγχος εφαρμογής ακόμα και αυτών των ελλιπών μέτρων που ισχύουν σήμερα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας. Έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι εν ώρα δουλειάς.

Το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας (2020) για την καταστολή και την ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων του λαού και της νεολαίας, τα εμπόδια στις συλλογικές διαδικασίες των εργατικών σωματείων και για την προκήρυξη απεργίας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση (2018), και ενίσχυσε η Νέα Δημοκρατία (2020). Έχουν διαμορφώσει ένα πλαίσο ενίσχυσης του κρατικού – κυβερνητικού ελέγχου των διαδικασιών εργατικών σωματείων, νομοθετώντας το ηλεκτρονικό μητρώο, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες κ.λπ.

Η ανυπαρξία στους περισσότερους κλάδους των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που καθορίζουν το σύνολο των όρων δουλειάς και ασφάλισης, μαζί με τις δεκάδες μορφές «ευέλικτων» σχέσεων εργασίας, έχουν διαμορφώσει ομάδες εργαζομένων πολλαπλών ταχυτήτων μέσα στον ίδιο κλάδο, μέσα στον ίδιο όμιλο, μέσα στην ίδια επιχείρηση. Σε επιχειρηματικούς ομίλους διαφόρων κλάδων, ένα μεγάλο ποσοστό ή ακόμα και η πλειοψηφία όσων δουλεύουν σε αυτούς, δεν εμφανίζονται ως εργαζόμενοί τους, αλλά ως εργαζόμενοι εργολάβων, ως «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι από «δουλεμπορικά» γραφεία, ως εργαζόμενοι σε «εξωτερικούς συνεργάτες», με χαμηλότερους μισθούς και λιγότερα δικαιώματα.

Είναι σημαντικές μάχες οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας στον κλάδο του Τουρισμού για τους εργαζόμενους που έμειναν χωρίς εισόδημα κατά την περσινή σεζόν. Οι κινητοποιήσεις των σπουδαστών ΙΕΚ που κατέκτησαν την καταβολή εφάπαξ επιδόματος. Οι κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις σε πολλούς μεγάλους χώρους δουλειάς για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων. Όπως επίσης μεγάλη και σταθερή είναι η μάχη της αλληλεγγύης που έδειξαν τα σωματεία και οι φορείς όλο αυτό το διάστημα στους σεισμοπαθείς της Σάμου και της Λάρισας, στους πλημμυροπαθείς της Καρδίτσας και της Ευβοίας.

Έχουμε ευθύνη και υποχρέωση να φτάσουμε ακόμα πιο πλατιά σε περισσότερους νέους εργαζόμενους, άνεργους, σπουδαστές από την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.

Η μέρα της Πρωτομαγιάς όμως για την εργατική τάξη στην Ελλάδα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία της. Δημιουργεί πολύτιμα συμπεράσματα, διαπαιδαγωγεί τις νέες γενιές με το ήθος και τα ιδανικά που έχουν «όσοι κοιτάνε το θεριό κατάματα». Γεμίζει ελπίδα το λαό ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του.

Η νεολαία και ο λαός δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρες, δεν έχουμε ανάγκη από κυβερνητικές εναλλαγές. Αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη σήμερα είναι να δυναμώνει ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του σάπιου, βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Να δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας για το σοσιαλισμό!

Αντώνης Κωσταδήμας
μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και
της Εργατικής του Επιτροπής