Δράση εντός και εκτός γηπέδων για το δικαίωμα στον αθλητισμό και όχι μόνο

Γιάννης Βλάχος: Ο «Μαχητής» ιδρύθηκε το 2015, με πρωτοβουλία σωματείων της πόλης, Φοιτητικών Συλλόγων και Μαθητικών Συμβουλίων, από την αγάπη και το μεράκι για το ποδόσφαιρο δεκάδων μελών τους. Στόχος ήταν όχι μόνο να δοθεί η δυνατότητα σε εργαζόμενους και στα παιδιά τους να αθληθούν χωρίς κόστος, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αλλά και να παλέψουμε, μέσα και έξω από τα γήπεδα, μαζί με όλους όσοι αγανακτούν για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για έναν αθλητισμό, όπως τον ονειρευόμαστε και όπως μας αξίζει σήμερα. Παλεύουμε ο ερασιτεχνικός αθλητισμός να είναι δωρεάν και προσβάσιμος για όλους, για να έχουν όλοι τη δυνατότητα να αθλούνται απρόσκοπτα και με ασφάλεια, σε σύγχρονες υποδομές.

Κωνσταντίνος Σίμος: Ο «Μαχητής» είναι αποκούμπι για όποιον θέλει να αθληθεί και να διεκδικήσει αθλητισμό δωρεάν για όλους.

Κ. Σ.: Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο φυτοζωεί. Ουσιαστικά, αυτό που καλείται να κάνει ένας ποδοσφαιριστής είναι να βάλει λεφτά από την τσέπη του για να μπορεί να παίζει μπάλα. Ο νόμος Αυγενάκη σκοτώνει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ομάδες διαλύονται γιατί δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα κριτήρια για να χρηματοδοτηθούν. Συγκεκριμένα, μόνο 12 από τις πάνω από 80 ομάδες της περιοχής πληρούσαν τα κριτήρια για να γραφτούν στο μητρώο ερασιτεχνικών σωματείων και να λαμβάνουν χρηματοδότηση. Τεράστιο είναι το πρόβλημα των υποδομών και των εγκαταστάσεων. Υπάρχουν μόνο δύο γήπεδα διαθέσιμα, της ΕΠΣΗΠ και της Λιμνοπούλας, καθώς όλες οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις της περιοχής πηγαίνουν σε ΠΑΕ. Ως αποτέλεσμα, όσες ομάδες δεν έχουν γήπεδο, στριμώχνονται σε δύο γήπεδα που μπορεί να έχουν μέχρι και 6 ματς τη μέρα. Γενικά οι ομάδες συντηρούνται μόνο με το μεράκι. Αυτό μόνο συντηρεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Η πανδημία ήταν ευκαιρία για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, γιατί λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, χρειάζονται πιο επιτακτικά χορηγούς για να καλύψουν τα έσοδα που έχασαν εκείνη την περίοδο.

Γ.Β.: Πολύ σοβαρό είναι και το πρόβλημα με την προστασία της υγείας των αθλητών με τους αρμόδιους φορείς να σφυρίζουν αδιάφορα. Την κάρτα υγείας οι αθλητές την πληρώνουν από την τσέπη τους και κατά τ΄ άλλα «ατομική ευθύνη» για σωματεία και αθλητές στους αγώνες, αλλά καμία μέριμνα για τις προπονήσεις. Υπάρχει η λογική ότι «στον αγώνα κολλάει, στην προπόνηση δεν κολλάει». Και όλα αυτά σε προπονητικές εγκαταστάσεις που μπορεί να χρησιμοποιούνται μέχρι και από 4 διαφορετικές ομάδες σε μία μέρα! Όσο για απινιδωτές και άλλο ιατρικό εξοπλισμό δεν υπάρχουν ούτε για αστείο στα γήπεδά μας. Από καθαρή τύχη δεν έχουμε κάποιο σοβαρό περιστατικό υγείας μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Και αν κάποιος τραυματιστεί, αν είσαι ανασφάλιστος, ούτε για εξετάσεις δεν πας χωρίς να πληρώσεις.

Γ.Β.: Από την ίδρυση του Σωματείου, ενημερώσαμε τις υπόλοιπες ομάδες της περιοχής, τους αθλητές, για ποιους λόγους δημιουργήθηκε ο «Μαχητής». Από την ίδρυσή του έχουμε πάρει μια σειρά πρωτοβουλίες. Το θέμα των ναρκωτικών μας απασχόλησε και πήραμε θέση ενάντια στις εξαρτήσεις, ανοίγοντας και την πλευρά του ντόπινγκ. Ακόμα, με ενημερωτικό φυλλάδιο που μοιράζεται σε φιλάθλους, αλλά και στους παίκτες των «αντίπαλων» ομάδων, κατά τη διάρκεια των αγώνων, προσπαθούμε να δημιουργούμε κλίμα αλληλεγγύης ανάμεσα στις ομάδες. Ο «Μαχητής» είναι για όλους τους αθλητές όλους της πόλης, είναι σωματείο για να έχει «μάτια» το Εργατικό Κέντρο για το τι συμβαίνει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και τα προβλήματά του. Ακόμα, πήραμε θέση ενάντια στους βομβαρδισμούς στη Συρία, σηκώνοντας πανό πριν από αγώνα, ενώ πρωτοστατούμε σε δράσεις για την Υγεία των αθλητών πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επίσης, την περίοδο της πανδημίας και του lock down στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, με αφορμή τις κινητοποιήσεις αθλητών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για την επανέναρξη των αθλημάτων, πήραμε πρωτοβουλία να παλέψουμε για την ενίσχυση των ομάδων, όχι με ψίχουλα που έδινε η κυβέρνηση, αλλά παρθούν μέτρα για την υγεία, για γήπεδα και χώρους άθλησης. 32 σωματεία στήριξαν την πρωτοβουλία και έγινε κινητοποίηση στην πλατεία των Ιωαννίνων.

Κ.Σ.: Οι πρωτοβουλίες του «Μαχητή» δίνουν τόνο και σε άλλες ομάδες της περιοχής. Οι αθλητές συστρατεύονται με τις πρωτοβουλίες του «Μαχητή», ανοίγει η κουβέντα για το δίλημμα «αθλητισμός-εμπόρευμα ή αθλητισμός δικαίωμα για όλους». Ο «Μαχητής» προσπαθεί να ανοίγει αυτή την κουβέντα στην προπόνηση, στην κινητοποίηση, στην ΕΠΣΗΠ. Αν δεν υπήρχε ο «Μαχητής» και δεν στηριζόταν από το Εργατικό Κέντρο, αυτή η συζήτηση δεν θα άνοιγε. Προσπαθούμε να περάσουμε τη λογική 90 λεπτά αντίπαλοι, αλλά μαζί στη ζωή για τα δικαιώματά μας στον αθλητισμό, την υγεία, την εργασία, γιατί τα περισσότερα παιδιά που παίζουν μπάλα είναι εργαζόμενοι στην περιοχή.

Γ.Β.: Ήρθε πολύς κόσμος της περιοχής σε επαφή με την ομάδα, παιδιά από χώρους δουλειάς που ενημερώθηκαν για τον χαρακτήρα του «Μαχητή», για το ότι δεν στηρίζεται σε χορηγίες, αλλά από τα σωματεία του Εργατικού Κέντρου και τους εργαζόμενους. Έτσι αρκετοί εργαζόμενοι ήρθαν σε επαφή με τα σωματεία, με άλλες δράσεις του Εργατικού Κέντρου που παλεύουν για όλες τις πτυχές της ζωής τους. Όμως και από άλλες ομάδες, ποδοσφαιριστές που είδαν το παράδειγμα του «Μαχητή», ήρθαν κοντά με τα σωματεία.

Ονομασία: Εργατικός Αθλητικός Σύλλογος Μαχητής Ιωαννίνων

Έτος ίδρυσης: 2015, με πρωτοβουλία εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και μαθητικών συμβουλίων

Έδρα: (πρώτη έδρα στο Ξηρό Γήπεδο Σταυρακίου) πλέον στο Γήπεδο «Στάθης Τσανακτσής» της ΕΠΣΗΠ

Χρώματα: κόκκινο- Λευκό

Πρωτάθλημα: Γ’ Ερασιτεχνική Κατηγορία της ΕΠΣ Ηπείρου

Καλύτερη στιγμή: Στις 18 Δεκέμβρη 2016. Η νίκη με ανατροπή, αφιερωμένη στον πρώτο πρόεδρο της ομάδας, Σ. Μανούση, και πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων που είχε χαθεί τραγικά από τη ζωή λίγες μέρες πριν.