Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τις συνεντεύξεις της Ν. Κεραμέως, στις οποίες προανήγγειλε ευθεία παρέμβαση στις λειτουργίες του φοιτητικού κινήματος με επιβολή ενιαίου ψηφοδελτίου στις φοιτητικές εκλογές και έπιασαν δουλειά οι “λαγοί” της κυβέρνησης με πρώτο και καλύτερο -όπως είχε γίνει και με το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας- τον Γ. Βαρουφάκη.
Μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο του “Real fm”, αφού αναμάσησε τα τετριμμένα περί “πολιτικοποίησης και όχι κομματικοποίησης”, ζήτησε από την κυβέρνηση να καταργήσει πρώτη τη ΔΑΠ και μόλις ρωτήθηκε αν αυτό ισχύει και για τις άλλες παρατάξεις, είπε “αν μιλούσα στο ΚΚΕ θα του έλεγα «καταργήστε την Πανσπουδαστική»”. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, βέβαια, άρχισε τις “κωλοτούμπες”, λέγοντας ότι “αυτά πρέπει να τα αποφασίσουν οι ίδιοι οι φοιτητές”, αλλά το μήνυμα το είχε ήδη στείλει.
Δεν ξέρουμε αν στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ όπου σπούδασε ο Βαρουφάκης -με συστατική επιστολή από τον Α. Παπανδρέου, όπως έχει πει ο ίδιος, δηλαδή με κομματικό βύσμα από το ΠΑΣΟΚ- ήταν μέλος σε παράταξη ή σε κάποια αδελφότητα με τρία ελληνικά γράμματα για όνομα. Δεν ξέρουμε, επίσης, αν στο ΜέΡΑ25 εκλέγεται πρόεδρος, γραμματέας, φεουδάρχης, ή ό,τι άλλο είναι τέλος πάντων, με ενιαίο ψηφοδέλτιο, διά βοής ή "ελέω θεού". Δεν ξέρουμε, τέλος, αν η νεολαία του κόμματός του έχει επιλέξει να μην στηρίζει κάποια φοιτητική παράταξη λόγω αρχών ή επειδή δεν υπάρχει φοιτητής που να είναι μέλος της (εντάξει, αυτό το ξέρουμε, ισχύει το δεύτερο…).
Αυτό που σίγουρα ξέρουμε, είναι ότι στην Ελλάδα -παρότι πολλοί έχουν προσπαθήσει και προσπαθούν για το αντίθετο- υπάρχει φοιτητικό κίνημα, υπάρχουν φοιτητικοί σύλλογοι με ζωντανές διαδικασίες και φοιτητικές εκλογές, όπου ο κάθε φοιτητής μπορεί να επιλέξει τους εκπροσώπους του ή να βάλει υποψηφιότητα, μεμονωμένα ή σε παράταξη με άλλους ομοϊδεάτες συναδέλφους του. Αυτοί οι σύλλογοι, με τις δυσκολίες και τις αδυναμίες τους, ήταν το μόνο στήριγμα των φοιτητών όλο το διάστημα που οι σχολές είναι κλειστές και οι ίδιοι παρατημένοι στην τύχη τους.
Είναι επίσης δικαίωμα κάθε φοιτητή και κάθε νέου να γίνεται μέλος μιας πολιτικής νεολαίας εφόσον συμφωνεί με τις αρχές και τη δράση της και είναι, επίσης, δικαίωμα κάθε πολιτικής νεολαίας που έχει μέλη σε μια σχολή, να δραστηριοποιείται εκεί με συλλογικό τρόπο και φυσικά να στηρίζει -αν το αποφασίσει- ένα ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές. Φυσικά η κάθε δύναμη κρίνεται -πρώτα από όλα από τους ίδιους τους φοιτητές- για τις θέσεις και τη δράση της, οπότε ας αφήσει ο Βαρουφάκης τις ύπουλες ταυτίσεις.
Τα παραπάνω έχουν κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες εδώ και δεκαετίες. Οι φοιτητές πάλεψαν για το δικαίωμά τους να οργανώνονται, να συζητούν, να συναποφασίζουν και να παλεύουν όπως εκείνοι θέλουν, ακόμα και απέναντι στη Χούντα, τότε που αυτό σήμαινε από διαγραφή από τη σχολή, μέχρι βασανιστήρια.
Είναι, λοιπόν, από περιττό έως προσβλητικό να πούμε ότι δεν θα τα παζαρέψουν όλα αυτά με καμία Κεραμέως και με κανέναν Βαρουφάκη. Θα πούμε μόνο ότι αξίζει κάθε φοιτητής και κάθε φοιτήτρια να βγάλει συμπέρασμα για τον ρόλο που παίζει ο καθένας…