21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ:Ερώτηση - Απάντηση: Τι είναι η "νέα πράσινη συμφωνία";

Στη θέση 7 του 2^ου κειμένου των «Θέσεων της ΚΕ» αναφέρεται για τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» ότι: «προωθήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Νέα Πράσινη Συμφωνία στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας ώστε να διαμορφωθεί μια προσωρινή κερδοφόρα διέξοδος επενδύσεων για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο». Τι ακριβώς εννοούμε με αυτό και πως συνδέεται η «Νέα Πράσινη Συμφωνία» με την οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη; Δεν είναι υπαρκτή η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος;

Σε μια κοινωνία που λειτουργεί με «θεό» το κέρδος και συνεχώς θυσιάζονται οι ανάγκες μας, είναι αναμενόμενο το ζήτημα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον να γίνεται «πιόνι» στον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Από αυτή την άποψη είναι υποκριτική η επίκληση της προστασίας του περιβάλλοντος από τις αστικές κυβερνήσεις που έχουν διαχρονικά ως «πυξίδα» τους την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αλήθεια, τολμάνε και μιλάνε τη στιγμή που 100 εταιρείες (σύμφωνα με αστικές έρευνες) αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 1988;¹ Θα μας μιλήσουν για προστασία του περιβάλλοντος οι «πράσινοι» ενεργειακοί όμιλοι που δε διστάζουν να «τσιμεντώσουν» δεκάδες βουνά και δάση στη χώρα μας για να εγκαταστήσουν ΑΠΕ οδηγώντας σε τεράστια επιβάρυνση των δασικών οικοσυστημάτων;

Επομένως πρέπει να δούμε ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις για την «προστασία του περιβάλλοντος». Η αλήθεια είναι ότι η «Νέα Πράσινη Συμφωνία» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα σχέδιο για την πραγματοποίηση κερδοφόρων επενδύσεων.

Αυτό αφορά άμεσα τις ζωές μας, αφού η υλοποίηση του θα έχει επιπτώσεις. Η πραγματοποίηση των «πράσινων» επενδύσεων συνοδεύεται με ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, φθηνή εργατική δύναμη και ευέλικτη εργασία (βλ. «έκθεση Πισσαρίδη») προκειμένου να βγάλουν μεγαλύτερα κέρδη τα μονοπώλια. Οι κυβερνήσεις μας καλούν ξανά να ματώσουμε για τα κέρδη των λίγων, αυτή τη φορά όμως με τον μανδύα της «προστασίας του περιβάλλοντος». Για παράδειγμα,ο λαός θα βάλει το χέρι στην τσέπη με τους «πρασίνους φόρους» για να πληρώσει την ενισχυμένη κρατική παρέμβαση, τον εκσυγχρονισμό του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και τα κίνητρα προκειμένου να πραγματοποιηθούν επενδύσεις σε υποδομές φόρτισης για τα ηλεκτροκίνητα αμάξια. Θα έρθει αντιμέτωπος με το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα και τον περιορισμό της δυνατότητάς του στις μετακινήσεις, αφού θα έχει να αντιμετωπίσει το σημαντικό κόστος αντικατάστασης του «συμβατικού» αυτοκινήτου του με το νέο ηλεκτροκίνητο, το οποίο έχει και μικρότερη αυτονομία.

Ο σχεδιασμός για «πράσινες» επενδύσεις γίνεται πιο επιτακτικός στις σημερινές συνθήκες. Βρισκόμαστε σε μια βαθιά οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου όπου γίνεται ζωτικό για τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να πραγματοποιούν επενδύσεις με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Με τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» πραγματοποιείται μια μεγάλη, «οικειοθελής» απόσυρση επενδυμένων κεφαλαίων και υποδομών, μια εκτεταμένη καταστροφή κεφαλαίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• Την απόσυρση εκατομμυρίων «συμβατικών» αυτοκινήτων και την αντικατάστασή τους από ηλεκτροκίνητα. Συνολικά επιδιώκεται η αλλαγή του κλάδου των μεταφορών, η αντικατάσταση σε μια πορεία του στόλου των φορτηγών, των ΜΜΜ κοκ.
• Το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ενέργειας («απολιγνιτοποίηση»).
• Τις παρεμβάσεις στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για τη στήριξη των επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
• Τη στροφή του κατασκευαστικού κλάδου στην «ενεργειακή αναβάθμιση» των κτηρίων και η συνοδευόμενη απαξίωση υποδομών κατοικίας που δεν είναι «πράσινες».

Η καταστροφή κεφαλαίου είναι η «δοκιμασμένη συνταγή» του συστήματος για το ξεπέρασμα των οικονομικών κρίσεων αφού τα κεφάλαια που «παραμένουν στο παιχνίδι» στη συνέχεια μπορούν να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.

Από τότε που δημοσιεύτηκαν οι «Θέσεις της ΚΕ» έχει τσουλήσει ήδη πολύ νερό στο αυλάκι που επιβεβαιώνει την εκτίμηση του Κόμματος για το ψευδεπίγραφο της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης».Ας σκεφτούμε τι έχει κάνει η κυβέρνηση μόνο τις τελευταίες βδομάδες, με τη βοήθεια και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού υιοθετούν την ανάγκη της «Νέας Πράσινης Συμφωνίας»:

• Προχώρησε σε νέα επενδυτική συμφωνία για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική με την οποία παραδίδεται ένας πολύτιμος, μη ανανεώσιμος, ορυκτός πόρος στους επιχειρηματικούς ομίλους με σοβαρές συνέπειες στο περιβάλλον και στην επιβάρυνση της υγείας του λαού της περιοχής. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για επένδυση που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει υπηρετήσει.
• Προχωράει σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής το έγκλημα με τον ΧΥΤΑ Φυλής, τον οποίο έχει στηρίξει με τη στάση της και η περιφερειακή παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με το σχεδιασμό για δημιουργία Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υποβάθμιση της υγείας των κατοίκων των περιοχών που θα εγκατασταθούν.
• Συνεχίζει την επένδυση στο ελληνικό με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Πρόσφατα εγκρίθηκε στη Βουλή η παραχώρηση του τελευταίου μεγάλου ελεύθερου χώρου πρασίνου της Αθήνας στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα τον πνίξουν με τεράστιες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και καζίνο.

Βλέπουμε λοιπόν η καπιταλιστική ανάπτυξη, είτε «πράσινη» είτε «μαύρη», δεν μπορεί να συνδυάσει την προστασία του περιβάλλοντος με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτό και οι νέοι κομμουνιστές βγαίνουμε μπροστά σε κάθε αγώνα που αναπτύσσεται, παλεύουμε για τους ίδιους τους όρους ζωής του λαού και της νεολαίας, αναδεικνύοντας παράλληλα ότι η μόνη κοινωνία που μπορεί να εξασφαλίζει την προγραμματισμένη, συνειδητή και ισόρροπη επίδραση του εργαζόμενου ανθρώπου στη φύση και στο περιβάλλον, με κίνητρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

1. Βλ. «Η πολιτική της ΕΕ για το περιβάλλον και οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί», Ριζοσπάστης 23/8/2019