«Φύγαμε από την Ισπανία πιο σίγουροι και πιο αποφασισμένοι από ποτέ»

Η επίσκεψη στη Μαδρίτη έφερε κοντά μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ όλων των ηλικιών, από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ανταλλάξαμε εμπειρίες από τους καθημερινούς αγώνες και γνωρίσαμε πλευρές της οργανωμένης πάλης που χαρακτηρίζουν την κάθε περιοχή. Ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που ενώ δεν τους είχα ξανασυναντήσει στη ζωή μου ένιωθα ότι τους γνώριζα από καιρό. Μας ένωνε ο κοινός αγώνας και στόχος, η οργανωμένη δράση, που αποτελούν το γόνιμο έδαφος για διαφορετικές κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Είχα δίπλα μου απλούς ανθρώπους με καθημερινούς προβληματισμούς. Όταν συνειδητοποιούσα ότι πρόκειται για πρωτοπόρους σύγχρονους αγωνιστές και αγωνίστριες του ηρωικού ΚΚΕ, με πλημμύριζε ένα αίσθημα συγκίνησης και υπερηφάνειας.

Πρώτος σταθμός στη Μαδρίτη ήταν το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Βασίλισσα Σοφία». Εκεί είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε έργα των Σαλβαδόρ Νταλί και του κομμουνιστή ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο, μεταξύ άλλων και του διάσημου πίνακά του «Γκερνίκα». Αυτό που με εξέπληξε ιδιαίτερα ήταν ο χώρος στο μουσείο, όπου φιλοξενείται συλλογή έργων του 1936-1939, κυρίως πίνακες από την περίοδο της «Δημοκρατικής Ισπανίας» και του ισπανικού εμφυλίου, αφιερωμένων στη συμβολή των Διεθνών Ταξιαρχιών, των κομμουνιστικών κομμάτων και της Κομμουνιστικής Διεθνούς στον αγώνα κατά των φασιστικών δυνάμεων του Φράνκο και κατά του ναζισμού, αλλά και στον αγώνα εργατών και αγροτών για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον λαό.

Στην πλατεία μπροστά στο μουσείο υψώνεται το αντίγραφο του έργου του σπουδαίου ισπανού γλύπτη Αλμπέρτο Σάντσες με το όνομα «Ο ισπανικός λαός έχει ένα δρόμο που οδηγεί στο κόκκινο αστέρι», ένα έργο ύψους 18 μέτρων που στην κορυφή του δεσπόζει το κόκκινο αστέρι. Με φόντο το έργο αυτό υψώθηκαν το απόγευμα εκείνης της Παρασκευής σφιγμένες γροθιές και η σημαία του Κόμματός μας και αντήχησε στο κέντρο της Μαδρίτης το σύνθημα «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία».

Το πρωί της Κυριακής έγινε η τελετή τοποθέτησης τιμητικής πλάκας στο νεκροταφείο «el cementerio de Fuencaral», όπου είναι θαμμένοι 400 μαχητές των Διεθνών Ταξιαρχιών. Δέος και ανατριχίλα προκάλεσε το παρατεταμένο χειροκρότημα τη στιγμή που αναγνώστηκαν τα ονόματα των τριών Ελλήνων Κομμουνιστών που πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση του λαού της Ισπανίας μέσα από τις γραμμές του Λόχου «Νίκος Ζαχαριάδης» των Διεθνών Ταξιαρχιών. Αντικρίζοντας αυτά, δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε νοερά τη σύγκριση μεταξύ της έμπρακτης διεθνιστικής αλληλεγγύης και ανυστερόβουλης θυσίας αυτών των αγωνιστών για τα ανώτατα ανθρώπινα ιδανικά και από την άλλη της ακριβοπληρωμένης «εθελοντικής» επιστράτευσης μισθοφόρων στο πλευρό του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή που βλέπουμε π.χ. στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Αποκορύφωμα αυτού του ταξιδιού ήταν η μεγαλειώδης αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση με αφορμή τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιούνταν στη Μαδρίτη. Μια κινητοποίηση που «νέκρωσε» ολόκληρο το κέντρο της Μαδρίτης. Έλληνες και Ισπανοί κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αγωνιστές και αγωνίστριες διαδηλώσαμε ο ένας πλάι στον άλλον στο κοινό μπλοκ του ΚΚΕ και του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργαζομένων Ισπανίας που «έκλεψε» τις εντυπώσεις με τη μαχητικότητά του. Επί ώρες η ισπανική πρωτεύουσα σειόταν από τα ασταμάτητα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα. Το αίσθημα της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της κοινής αντιιμπεριαλιστικής πάλης έδωσε δύναμη σε όλους να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την επίτευξη του τελικού σκοπού μας. Φύγαμε από την Ισπανία πιο σίγουροι και πιο αποφασισμένοι από ποτέ.

Χάρης Κυπραιόπουλος,

Μέλος του Τομεακού Συμβουλίου Κεντρικής Ευρώπης της ΚΝΕ