Άρθρο του Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ:Με το ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, για να «γενούνε τα σκοτάδια λάμψη» Ναζίμ Χικμέτ

Όπως και σε κανέναν νέο που βλέπει τη ζωή και τα όνειρά του να πνίγονται μέσα στα αδιέξοδα ενός συστήματος, που βαθαίνει την εκμετάλλευση των πολλών για τα κέρδη των λίγων. Οι αποδείξεις είναι μπροστά μας, χρειάζεται όμως ταξική ματιά για να αποκαλυφθούν:

Είναι ένα κράτος -όπως κι αν το βαφτίσουν, «επιτελικό», «πολυδύναμο», «κοινωνικό»- βαθιά εχθρικό για τις λαϊκές ανάγκες, γιατί υπηρετεί την εξουσία του κεφαλαίου. Ένα κράτος διατεθειμένο να ξοδέψει εκατομμύρια για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, αλλά αδιάφορο για να καλύψει τα κενά εκπαιδευτικών, πυροσβεστών, υγειονομικών. Ένα κράτος που κυνηγά διαδηλωτές και απεργούς, αλλά αφήνει ανενόχλητους τους φασίστες χούλιγκαν να δολοφονούν, διασχίζοντας όλη τη χώρα!

Είναι τα σύννεφα της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που πυκνώνουν στην ΕΕ, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και προμηνύουν νέες θυσίες για να σωθούν τα αφεντικά.

Είναι η ακρίβεια που σαρώνει το λαϊκό εισόδημα και σφίγγει τη θηλιά των χρεών και των πλειστηριασμών, ενώ το μνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης φορτώνει νέα δάνεια στον λαό και παχυλές επιδοτήσεις στο κεφάλαιο. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις παριστάνουν τον «θείο Σκρουτζ» όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, την Παιδεία, την Υγεία και τους μάγους με τα δώρα στα «θέλω» των μονοπωλίων.

Είναι ο εφιάλτης του ιμπεριαλιστικού πολέμου με τη χώρα μας να εμπλέκεται ακόμα πιο βαθιά, με περισσότερα όπλα στους ναζί του Αζόφ, με νέες αμερικανικές βάσεις-ορμητήρια πολέμου, με άγρια καταστολή για τους ξεριζωμένους, με τις ένοπλες δυνάμεις να στέλνονται 8.000 χλμ. μακριά από τα σύνορα στον Ινδο-Ειρηνικό, στην καρδιά της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Κίνας.

Είναι τα επικίνδυνα παζάρια για διευθετήσεις στο Αιγαίο σε βάρος των δύο λαών και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με μοναδικό κριτήριο η ΝΑΤΟϊκή Τουρκία να «κόψει παρτίδες» με τη Ρωσία και οι ενεργειακοί όμιλοι να μοιράσουν τον πλούτο της περιοχής.

Είναι το μαύρο στον χάρτη από τα καμένα, με εμπρηστή τις κυβερνήσεις, που αφήνουν απροστάτευτο τον λαό και θεωρούν το περιβάλλον ένα ακόμα πεδίο εκμετάλλευσης και κερδοφορίας.

Είναι η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, που βιώνουμε σχεδόν καθημερινά, σε μια κοινωνία όπου βασιλεύουν οι σάπιες αξίες του ατομισμού και του κέρδους, που οδηγεί σε τέτοια επίπεδα αποκτήνωσης, ώστε να πετάει κάποιος έναν άνθρωπο στη θάλασσα και -ενώ τον βλέπει να πνίγεται μέσα στα απόνερα- να δίνει εντολή να ξεκινήσει κανονικά το πλοίο, προφανώς για να μην υπάρξει καθυστέρηση, αφού και για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες “ο χρόνος είναι χρήμα”...

Ή όπως έγραφε ο Ν. Χικμέτ «η φοβερή νύχτα μου σκίζεται από τις κραυγές της αυγής…». Αυτές οι κραυγές ακούγονται όλο και πιο δυνατά.

Είναι οι αγώνες των λαών στην Ευρώπη, που δεν συμμερίζονται την άποψη του Άδ. Γεωργιάδη, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για τον «εργασιακό παράδεισο» της ΕΕ, τον οποίο θέλουν να επεκτείνουν και στην Ελλάδα με τα 13ωρα, τις συμβάσεις μηδενικών ωρών, τη δουλειά ως τα 74 χρόνια, την 6μερη εργασία.

Είναι ο λαός που σώζει τον λαό από τις φυσικές καταστροφές, όταν το αστικό κράτος βουλιάζει στις λάσπες ή περιμένει οι φωτιές να σβήσουν στη θάλασσα.

Είναι το οργανωμένο κίνημα που τσακίζει τους φασίστες σε κάθε σχολείο και γειτονιά. Δεν ξεχνά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές συνδικαλιστές στο Πέραμα. Δεν περιμένει νόμους και διατάγματα να καταπολεμήσουν την εγκληματική-ναζιστική ιδεολογία που θρέφεται στην αγκαλιά της εργοδοσίας, των κρατικών μηχανισμών, της παραχάραξης της ιστορίας, του αντικομμουνισμού της ΕΕ.

Είναι οι μαθητές και οι φοιτητές, οι νέοι στους χώρους κατάρτισης και δουλειάς που οργανώνονται και διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματά τους. 

Είναι τελικά αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής που μπορεί και πρέπει να δυναμώσει!

Σήμερα είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που παρακολουθούν τη δράση μας, που οργίζονται με το σάπιο κράτος, με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με το «σύστημα», ακόμα κι αν δεν κατανοούν την αιτία ή τη διέξοδο. Αυτή πρέπει να αποκαλύψουμε.

Να αναδείξουμε πως ο σοσιαλισμός είναι η μοναδική, επαναστατική αλλαγή σήμερα! Η κοινωνία που ο εργαζόμενος άνθρωπος, απελευθερωμένος από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, θα μπορεί να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες του, να προσφέρει για την κοινωνική πρόοδο, να είναι πραγματικά ελεύθερος από κάθε οικονομικό ή κοινωνικό καταναγκασμό.

Γι’ αυτό παλεύουμε καθημερινά ώστε να μεγαλώνουν οι ρωγμές στο σύστημα της αδικίας, να βελτιώνεται ο συσχετισμός σε κάθε χώρο δουλειάς και εκπαίδευσης, να ενισχύεται η 100% εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική, να προχωρά η ανασύνταξη του κινήματος σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, να κατανοείται η ανάγκη για συνολικότερες ανατροπές.

Αυτή την αγωνιστική φωνή, την οργή και ανασφάλεια που νιώθουν πολλοί νέοι των εργατικών-λαϊκών οικογενειών θέλουμε να εκφράσει η ψήφος στα ψηφοδέλτια της “Λαϊκής Συσπείρωσης” που στηρίζει το ΚΚΕ σε όλες τις περιφέρειες και σε 262 δήμους. Να μη σκορπίσουν την ψήφο τους σε υποψήφιους των αστικών κομμάτων ή στην αποχή.

Όπως και στις βουλευτικές εκλογές, έτσι και τώρα, οι χιλιάδες νέοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να εκλέξουν ακόμα περισσότερους δοκιμασμένους αγωνιστές. «Γνωστούς» για τη συμμετοχή τους στο κίνημα και όχι για τις σχέσεις τους με τα επιχειρηματικά συμφέροντα. «Εξαρτημένους» από τις λαϊκές ανάγκες, όχι από τα αστικά κόμματα και το αντιλαϊκό πλαίσιο που καθορίζει την πολιτική που ασκούν δημοτικές και περιφερειακές αρχές. «Ικανούς» να διεκδικούν από τις κυβερνήσεις και όχι να συναινούν στην κρατική υποχρηματοδότηση, στο χαράτσωμα του λαού, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών.

Ο συνδυασμός που στηρίζει το ΚΚΕ είναι αντικειμενικά το αντίπαλο δέος τόσο στη ΝΔ όσο και σε κάθε άλλο υποψήφιο που ταυτίζεται με την πολιτική του «πάμε κι όπου βγει»:

‣ Στην Εκπαίδευση, με την τραγική κατάσταση των σχολικών υποδομών, την έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης, την υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.

‣ Στην πανάκριβη στέγη, που τροφοδοτείται από την πολιτική στήριξης των μεγαλοξενοδόχων και της τουριστικοποίησης ολόκληρων περιοχών, τη φοροασυλία της βραχυχρόνιας μίσθωσης, την επιβολή δημοτικών τελών στη φοιτητική στέγη, την απουσία των τοπικών αρχών από κάθε διεκδίκηση για την ανέγερση φοιτητικών εστιών.

‣ Στον Αθλητισμό και στον Πολιτισμό, με την ανταποδοτική λειτουργία και τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, την εγκατάλειψη των αθλητικών σωματείων και των πολιτιστικών συλλόγων κάθε περιοχής.

‣ Στην πολιτική «μείωσης της βλάβης» που ακολουθούν γα τα ναρκωτικά, υπονομεύοντας την πρόληψη, θεραπεία και κοινωνική επανένταξη. Με τους χώρους εποπτευόμενης χρήσης που νομιμοποιούν τις πιάτσες του θανάτου.

‣ Στην ανύπαρκτη πολιτική προστασία και πρόληψη για φυσικές καταστροφές, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής. 

‣ Στο ξεζούμισμα των νέων ζευγαριών, όπως με τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, τις ελάχιστες θέσεις και τα τσουχτερά αντίτιμα στις παιδικές κατασκηνώσεις.

Τελικά και στις περιφερειακές-δημοτικές εκλογές συγκρούονται δυο δρόμοι. Αυτός της αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής με αυτόν της αποδοχής, εφαρμογής και εξειδίκευσής της. Αυτός της αντιπαράθεσης με τα επιχειρηματικά συμφέροντα με αυτόν της προώθησής τους και σε τοπικό επίπεδο. Αυτός που εκφράζουν τα ψηφοδέλτια της “Λαϊκής Συσπείρωσης” και αυτός που μοιράζονται τα αστικά κόμματα.

Αυτή η στρατηγική ταύτιση τούς επιτρέπει να στηρίζουν τους ίδιους συνδυασμούς, να μεταπηδούν τα στελέχη τους από τον έναν συνδυασμό στον άλλον, να ψηφίζουν από κοινού όλες τις σημαντικές αποφάσεις στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, να ενώνονται στον δήμο της Πάτρας στον δεύτερο γύρο απέναντι στον κομμουνιστή δήμαρχο Κ. Πελετίδη.

Στις τοπικές εκλογές επομένως ψηφίζουμε για όλα. Και κυρίως για «να πάμε αλλιώς», να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης και διεκδίκησης. Αυτό είναι το θετικό αποτέλεσμα που μπορεί να καταγραφεί την επόμενη μέρα των εκλογών.

Έτσι ήταν πάντα. Άλλωστε, ο λαός μας βρέθηκε πολλές φορές στην ιστορία του αντιμέτωπος με τις πιο σκοτεινές νύχτες. Κι όμως, τότε ήταν που σε πείσμα των καιρών έγραψε λαμπρές σελίδες αγώνων, που γαλούχησαν γενιές και γενιές. Όπως με τον εργατικό-λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου πριν 50 χρόνια που εμπνέει και σήμερα την πάλη ενάντια στη σύγχρονη μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται επίσης 55 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η ΚΝΕ είναι οργάνωση επαναστατών εθελοντών, είναι η νεολαία του ΚΚΕ και από εδώ πηγάζει ο επαναστατικός της χαρακτήρας. Αυτό είναι που δίνει σε κάθε μέλος της ΚΝΕ:

‣ Αισιοδοξία και υπεροχή, μιας και στηρίζεται στο επαναστατικό Πρόγραμμα, στις σύγχρονες επεξεργασίες του Κόμματος. Γι’ αυτό φροντίζουμε διαρκώς να κατακτάμε τη θεωρία μας, να αποκτάμε την ικανότητα να την εκλαϊκεύουμε, να τη διαδίδουμε πλατιά.

‣ Τόλμη και αντοχή, μιας και συνδέεται άμεσα με την υπεραιωνόβια ηρωική δράση και ιστορία του ΚΚΕ. Γι’ αυτό φροντίζουμε σταθερά να αφομοιώνουμε τα διδάγματα αυτής της συγκλονιστικής πορείας, όπως κάναμε φέτος στην 32^η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση.

‣ Την ικανότητα να ηγηθούμε σε ένα κίνημα ρήξης και ανατροπής, αφού μόνο το ΚΚΕ επιδιώκει και τολμά να φτάσει τον αγώνα μέχρι το τέλος, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για να μετατραπεί η αγανάκτηση σε αγωνιστική στάση απαιτείται οργάνωση, σχέδιο, αποφασισμένη πρωτοπορία.

‣ Τη δύναμη της συλλογικότητας, της συνειδητής πειθαρχίας, της ενιαίας δράσης που θεμελιώνεται στις αρχές λειτουργίας της ΚΝΕ και στον κοινό επαναστατικό σκοπό που μοιραζόμαστε όλα τα μέλη της. Σε αντίθεση με τα κόμματα των μελών-followers που εκλέγουν αρχηγούς όπως στα talent shows.

Ξέρουμε ότι το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό είναι μπροστά. Προετοιμαζόμαστε για να εκπληρώσουμε τον ρόλο του πρωτοπόρου αγωνιστή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Κι αν σήμερα τα πράγματα μπορεί να μοιάζουν στατικά, τώρα είναι που πρέπει ο λαός και η νεολαία να αφήσουν στην άκρη τη λογική της αναμονής και να γράψουν ξανά τη δική τους ιστορία. Να ξεπεράσουν τις προσπάθειες εγκλωβισμού της νεανικής δυσαρέσκειας σε χρεοκοπημένες αυταπάτες. Όπως αυτές που πλασάρει ξανά η σοσιαλδημοκρατία περί εξανθρωπισμού του καπιταλισμού, για να κρύψει πως αυτός γίνεται όλο και πιο αντιδραστικός. Η διέξοδος σήμερα βρίσκεται στην ανατροπή του ξεπερασμένου αυτού συστήματος και στην πάλη για τον σοσιαλισμό–κομμουνισμό!

Όλα τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ, εξασφαλίζοντας πρώτα και κύρια τη μελέτη των ντοκουμέντων του Συνεδρίου, ως αναγκαία βάση για να αναβαθμίσουμε την εσωοργανωτική ζωή και λειτουργία των ΟΒ, διαμορφώνουμε ήδη σχέδιο για να πετύχουμε τους μεγάλους στόχους που θέσαμε.

Να καταφέρουμε ενιαία σε όλες τις Οργανώσεις να διευρύνουμε και να βαθύνουμε τους δεσμούς μας με τη νεολαία. Να κάνουμε πράξη την ορμητική ανάπτυξη των δυνάμεων της ΚΝΕ στα Λύκεια, τα ΕΠΑΛ, τα Γυμνάσια και στα Πανεπιστήμια της χώρας που ανοίγουν τον Σεπτέμβρη. Να βάλουμε υψηλούς στόχους στις σχολές κατάρτισης και στη μαθητεία, στους κλάδους που συγκεντρώνουν μάζες νέων εργαζομένων.

Η πείρα από την παρέμβασή μας σε όλους αυτούς τους χώρους την προηγούμενη περίοδο είναι πολύτιμη και μπορεί να αξιοποιηθεί ώστε κάθε Οργάνωση Βάσης της ΚΝΕ να καταστρώσει το δικό της πλούσιο πρόγραμμα μαζικής, πολιτικής δουλειάς και παρουσίας παντού.

Με κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, αγωνιά και δρα για να αλλάξει την κατάσταση! Με κάθε νέο που έχει συμφέρον να παλέψει οργανωμένα μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, δίπλα στους εκατοντάδες που έκαναν ήδη φέτος το βήμα και ο καθένας τους μετράει για να ανοίξουμε τον δρόμο της αντεπίθεσης.

Ιδιαίτερα μπροστά στη συμπλήρωση των 50 χρόνων του Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή μπορούμε να κάνουμε ξανά την υπέρβαση, με αναβάθμισή του σε όλες τις πλευρές, επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός της χώρας.