Πρόσβαση, καταστολή, διαγραφές, κολέγια::Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει τέτοιες αλλαγές ούτε τώρα ούτε ποτέ!
Παρ, Ιαν 1, 2021
Με καταιγισμό παρεμβάσεων και νομοθετικών ρυθμίσεων σε ζητήματα Εκπαίδευσης, η κυβέρνηση επιχειρεί να επιδείξει διάθεση να «σπάσουν αβγά», εκφράζοντας δήθεν τη «σιωπηλή πλειοψηφία», κόντρα σε αντιδράσεις δήθεν «βολεμένων» που αντιστέκονται στις «μεταρρυθμιστικές τομές» που επιχειρούνται.
Οι πρωτοβουλίες αυτές αναδεικνύονται σε κεντρικά θέματα της επικαιρότητας, σε μια επικοινωνιακή διαχείριση των πραγμάτων που στόχο έχει να αποπροσανατολίσει από την ουσία των εξελίξεων σε μια περίοδο που η λαϊκή οργή και αγανάκτηση σιγοβράζει. Είναι αυτή η περίοδος που οι προσπάθειες και οι πρωτοβουλίες των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έχουν κατορθώσει να ανεβάσουν το επίπεδο ετοιμότητας και μαχητικότητας του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της νεολαίας, να προετοιμάζουν ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά τον επόμενο γύρο της διαρκούς αναμέτρησης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου.
Το νέο σύστημα πρόσβασης στα πανεπιστήμια
Εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, αλλά και δεκάδες σωματεία εκπαιδευτικών, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικά συμβούλια, σύλλογοι και ομοσπονδίες γονέων επισημαίνουν ότι είναι απαράδεκτο να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή στο σύστημα πρόσβασης στα πανεπιστήμια που θα επηρεάσει όσους πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα στις φετινές πρωτόγνωρες συνθήκες.
Κι όμως, η κυβέρνηση αποφασίζει να προκαλέσει τους δεκάδες χιλιάδες μαθητές που προετοιμάζονται για τις φετινές εισαγωγικές εξετάσεις χωρίς να ξέρουν καν την ύλη και έχοντας κάνει τσάτρα - πάτρα μαθήματα για δεύτερη σερί χρονιά (ό,τι τέλος πάντων κατορθώνουν να διδάξουν οι εκπαιδευτικοί προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα ανυπέρβλητα προβλήματα που έχουν προκαλέσει οι κυβερνητικοί χειρισμοί σε σχέση με την τηλεκπαίδευση). Σαν να μην έφτανε αυτό, μάλιστα, η κυβέρνηση εμπαίζει αυτούς που αναγκάζει να τζογάρουν για τις προοπτικές των σπουδών τους, επικαλούμενη επιχειρήματα που δεν στέκουν στην κοινή λογική. Η συμπλήρωση μηχανογραφικού σε δύο δόσεις μοιάζει περισσότερο με τη συμπλήρωση δύο δελτίων Τζόκερ και επ’ ουδενί δεν εξασφαλίζει εισαγωγή σε σχολή προτίμησης κι όχι όπου τύχει να βρεθεί ο υποψήφιος από σπόντα. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι τέτοιες αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης θα βελτιώσουν τις συνθήκες που οδηγούν τους μαθητές σε αποτυχία στις εξετάσεις. Τι σχέση έχουν οι αλλαγές με τις συνθήκες που οδηγούν τους μαθητές σε αποτυχία στις εξετάσεις;
Το απαράδεκτο σύστημα πρόσβασης που προτείνει η κυβέρνηση όχι μόνο περιορίζει τις επιλογές και τις δυνατότητες των υποψήφιων φοιτητών, αλλά παράλληλα στρώνει το έδαφος για να ενταθεί η κατηγοριοποίηση πανεπιστημιακών σχολών και αποφοίτων. «Κουμπώνει» έτσι με τις υπόλοιπες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την εκ νέου διαμόρφωση της αγοράς υπηρεσιών Εκπαίδευσης στις διάφορες βαθμίδες (με εμβληματικές εδώ τις παρεμβάσεις για την Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα κολέγια). Ταυτόχρονα, προετοιμάζει τον εξαγγελθέντα νέο γύρο συγχωνεύσεων και κλεισίματος Τμημάτων, μετά από τη λαίλαπα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σημειωτέον, δε, ότι έχει ήδη συνδέσει τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με την αξιολόγηση των επιδόσεών τους.
«Πανεπιστημιακή αστυνομία» και ένταση της καταστολής
Χιλιάδες μέλη ΔΕΠ, φοιτητές και νέοι επιστήμονες διατρανώνουν ενυπόγραφα την εναντίωσή τους στα σχέδια για την ίδρυση «Πανεπιστημιακής Αστυνομίας» και την ένταση της καταστολής στα ιδρύματα. Δεκάδες σύλλογοι ΔΕΠ, σωματεία εργαζομένων στα πανεπιστήμια και σύλλογοι φοιτητών με τις αποφάσεις τους δηλώνουν αποφασισμένοι να αντιπαλέψουν οργανωμένα, την υλοποίηση τέτοιων σχεδιασμών. Ακόμα και πολλά ακαδημαϊκά όργανα, πρυτάνεις, Σύγκλητοι και Τμήματα δηλώνουν επίσης, σε διάφορους τόνους, τη διαφωνία τους με το περιεχόμενο των κυβερνητικών πρωτοβουλιών.
Κι όμως, η κυβέρνηση εξακολουθεί να προκαλεί. Η απόφαση να διατεθούν εκατομμύρια ευρώ για νέους μηχανισμούς και μέσα καταστολής και οτιδήποτε άλλο πέρα από τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και των ιδρυμάτων, για τις οποίες η κυβέρνηση δεν δίνει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεκάρα, μόνο οργή προκαλεί! Πολύ δε περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή η απόφαση επιχειρείται να υλοποιηθεί στις σημερινές συνθήκες, όταν τίποτε δεν έχει γίνει για να διασφαλιστεί η δυνατότητα επαναφοράς των ιδρυμάτων σε κανονική λειτουργία κι ενώ καλά καλά οι φοιτητές δεν έχουν πάρει ακόμα τα συγγράμματα για τα μαθήματά τους κι ενώ η εξεταστική ξεκινά σε λίγες μόλις βδομάδες.
Όσο κι αν επιχειρείται να αξιοποιηθούν ως αφορμή και άλλοθι οι ευκαιρίες που προσφέρουν μηχανισμοί «γνωστών - αγνώστων» σκοπιμοτήτων και διασυνδέσεων, η προώθηση του δόγματος «νόμος και τάξη» για την αντιμετώπιση της δράσης του εργατικού και φοιτητικού κινήματος και της οργανωμένης συλλογικής αγωνιστικής διεκδίκησης ενόψει της επικείμενης θύελλας που προκαλεί η αστική πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού, προς όφελος του κεφαλαίου, καμία σχέση δεν έχει με την αντιμετώπιση των υπαρκτών προβλημάτων λειτουργίας των πανεπιστημίων.
Η «ρύθμιση» της αγοράς εκπαιδευτικών προϊόντων και υπηρεσιών
Όπως, φυσικά, καμία λύση δεν προσφέρουν στα πραγματικά προβλήματα των πανεπιστημίων και των φοιτητών μέτρα για διαγραφές φοιτητών, που αυτήν τη φορά έρχονται με τη μορφή ανώτατου ορίου φοίτησης ν+0,5ν. Αλήθεια, ποιο από τα μέτρα που προωθούνται έρχεται να απαντήσει στους λόγους που οδηγούν σε παρατεταμένη φοίτηση; Μήπως αλλάζουν κάπως οι όροι και οι συνθήκες των σπουδών, ώστε να διευκολύνονται οι φοιτητές να επικεντρώνουν απερίσπαστοι σε αυτές; `Η συμβαίνει το αντίθετο, με τους προς διαγραφή φοιτητές να μοιάζουν με «ζεστά ψωμάκια» που ορέγονται όσοι πουλάνε υπηρεσίες πιστοποίησης προσόντων και δεξιοτήτων και ψάχνουν να βρουν νέους τρόπους διεύρυνσης του τζίρου αυτής της αγοράς; Η πελατεία διευρύνεται, αφού σε όσους δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το Ενιαίο Λύκειο, προστίθενται και όσοι δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις πανεπιστημιακές τους σπουδές, με εκατοντάδες «μαγαζιά» κατάρτισης πολλαπλών επιπέδων να έχουν ήδη ανοίξει τις... στοργικές (και ακριβοπληρωμένες) αγκαλιές τους να τους υποδεχτούν.
Η ανάδειξη της πλευράς αυτής έχει σημασία, κυρίως γιατί γίνεται συστηματική προσπάθεια από διάφορες πλευρές να συσκοτιστεί το ουσιαστικό περιεχόμενο της πρόσφατης απαράδεκτης νομοθετικής παρέμβασης της κυβέρνησης για την υποχρεωτική εγγραφή αποφοίτων κολεγίων σε συγκεκριμένα αντικείμενα ως μέλη των αντίστοιχων επιμελητηρίων. Από τη μια πλευρά, η κυβέρνηση υπερτονίζει τη διάσταση της αναγκαστικής υλοποίησης υποχρεωτικών αποφάσεων των ευρωενωσιακών οργάνων, από την άλλη διάφορες δυνάμεις επιμένουν να προβάλλουν την ανάγκη διαμεσολάβησης των επιμελητηρίων σε ό,τι έχει να κάνει με την απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αποφοίτους διαφόρων βαθμίδων Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Έτσι, όμως, συσκοτίζεται το μείζον ζήτημα, που αφορά την πολυκατηγοριοποίηση αποφοίτων και δικαιωμάτων, στη βάση της «ρύθμισης» των ζητημάτων που αφορούν την αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να μένουν στο απυρόβλητο η επιχειρηματική λειτουργία όλων των εκπαιδευτικών δομών (δημόσιων και ιδιωτικών) και η εμπορευματοποίηση που διαπερνά οριζόντια όλες τις βαθμίδες. Σημειωτέον, δε, ότι η επέκταση της τηλεκπαίδευσης, με την αφορμή και της πανδημίας, αποτελεί όχημα για περαιτέρω ένταση της πολυκατηγοριοποίησης και της επιχειρηματικής λειτουργίας των ιδρυμάτων μέσω της εμπορίας διαφοροποιημένων εκπαιδευτικών προϊόντων.
Οι «μυστικοσύμβουλοι» της κυβέρνησης
Η ουσιαστική σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ σε ό,τι αφορά τον πυρήνα των προωθούμενων αλλαγών δεν κρύβεται από τις όποιες λεκτικές κορόνες και από την προσπάθεια να αξιοποιηθούν οι εξελίξεις σαν μοχλός για να εμφανιστεί ο έτερος διεκδικητής των ηνίων της αστικής διαχείρισης ως εκφραστής της αγανάκτησης πλατιών λαϊκών δυνάμεων, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πλήττονται από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις στην Εκπαίδευση.
Αν περιοριστούμε μόνο στα ζητήματα της επικαιρότητας, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι η διαφορά της πρότασης Κεραμέως για την πρόσβαση από την πρόταση Γαβρόγλου, αφορά μόνο την εισαγωγή ενός συντελεστή επί του μέσου όρου της βαθμολογίας και τα φληναφήματα που δήθεν ιδεολογικοποιούν τις προτεινόμενες παρεμβάσεις.
Θα πρέπει, επίσης, να θυμίσουμε ότι αντίστοιχα επιχειρήματα με αυτά που τώρα επικαλείται η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το ζήτημα των κολεγίων είχε επικαλεστεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2017, όταν προώθησε την απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών για την αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων, δίνοντας και τη δυνατότητα σε αποφοίτους κολεγίων με αναγνωρισμένη επαγγελματική ισοτιμία να μπορούν να συμμετέχουν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ για εισαγωγή στο Δημόσιο.
Τέλος, αξίζει να επισημανθεί πως το «Σχέδιο Πισσαρίδη», σε ό,τι αφορά τα της Εκπαίδευσης, περιέχει σε αναθεωρημένη μορφή σχεδόν κάθε πρόταση που είχε εξαγγελθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έμελλε να υλοποιηθεί επί των ημερών της. Το πλέον εύγλωττο παράδειγμα είναι η πρόταση για ενός είδους επανίδρυση των ΤΕΙ, αυτήν τη φορά με τη μορφή προγραμμάτων κατάρτισης, περιορισμένης διάρκειας και προσαρμόσιμων κάθε φορά στις στοχεύσεις κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, ως προς το περιεχόμενο, τη γεωγραφική τους θέση και τη δομή τους. Πρόταση που αποτελεί επί της ουσίας μια διαφορετική εκδοχή των διετών προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης υπό την αιγίδα των πανεπιστημίων, που προέβλεπε ο νόμος Γαβρόγλου.
Αν μη τι άλλο, καλύτερο «μυστικοσύμβουλο» δεν θα μπορούσε να βρει η κυβέρνηση..!
Μπαίνουμε μπροστά για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην επιχειρηματική λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων
Όσοι ορέγονται να δουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να λειτουργούν σαν επιχειρηματικοί όμιλοι, με τμήματα HR (Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων) να επιλέγουν ποιος είναι κατάλληλος να σπουδάσει, σεκιούριτι στην είσοδο, τα όργανα καταστολής να προστατεύουν την επιχειρηματική τους λειτουργία, και πλασιέ «πιστοποιημένων εκπαιδευτικών υπηρεσιών και προϊόντων» να ψαρεύουν πελάτες μέσα κι έξω από αυτά, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αποφασιστικότητα και τη δυναμική αντίδραση όσων πλήττονται από την πολιτική της κυβέρνησης, που συνεχίζει στο δρόμο των προκατόχων της.
Η σπουδή της κυβέρνησης να υιοθετήσει και να προωθήσει σχεδόν κάθε πρωτοβουλία για την Ανώτατη - και όχι μόνο - Εκπαίδευση που άφησαν ημιτελή και δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν οι προκάτοχοί της (από την αναγνώριση των κολεγίων μέχρι το σύστημα πρόσβασης, κι από τα δίδακτρα σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μέχρι τη θέσπιση δομών κατάρτισης κατ’ επιταγή του ΣΕΒ) αποδεικνύει την αγαστή σύμπλευση των αστικών κομμάτων με τις επιταγές του κεφαλαίου για τις αναδιαρθρώσεις στην Εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση είναι γελασμένη αν νομίζει ότι θα μπορέσει σε αυτήν τη συγκυρία να καταφέρει ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα στα δικαιώματα της νεολαίας σε σπουδές, δουλειά και ζωή. Η δράση των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και στις συνθήκες του lockdown, στα σωματεία και τους συλλογικούς φορείς των εκπαιδευτικών, των γονιών, των μαθητών, των φοιτητών, των μελών ΔΕΠ, σε όλους τους χώρους της Εκπαίδευσης, οι πρωτοβουλίες στις οποίες συνεχίζουμε να πρωτοστατούμε, έχουν αποδείξει ότι μπορεί να οργανωθούν σε όλους τους χώρους της Εκπαίδευσης εστίες αντίστασης και πάλης για την αγωνιστική διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας. Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει τέτοιες αλλαγές ούτε τώρα ούτε ποτέ!
*Το κείμενο είναι αναδημοσίευση άρθρου από το Ριζοσπάστη 30.12.2020