Πρόσφυγες - Μετανάστες: Ναυάγια, καταστολή, πόλεμος και εκμετάλλευση

Ο Υπουργός Εξωτερικών του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ ανακοίνωσε πριν από λίγο διάστημα πως πρέπει να επεξεργαστούν σχέδιο εκτοπισμού όλων των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας σε τεχνητό νησί! Όσους δεν προλάβουν να σφάξουν δηλαδή να τους φυλακίσουν απομονωμένους από τον κόσμο για να μην ενοχλούν τις «αξίες του πολιτισμένου κόσμου». Όποιος έχει ένα δράμι μυαλό και έχει ανθρώπινη καρδιά οργίζεται από μια τέτοια δήλωση. Υπάρχει άραγε διαφορά ανάμεσα σε αυτό το κτήνος και σε αυτούς που στηρίζουν το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα»; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και σε όσους κατηγορούν όσους αντιδρούν στη σφαγή ενός ολόκληρου λαού πως «δεν καταλαβαίνουν τη συνθετότητα της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης και πουλάνε ανθρωπισμό»; Όμως, τι διαφορά έχει αυτός και από τα κράτη μέλη της ΕΕ, ανάμεσα τους και η Γαλλία, που πιέζουν για ενσωμάτωση κανονισμών στην ΕΕ που αφορούν το να κρατούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα ανήλικα παιδιά μεταναστών, ακόμα και ασυνόδευτα, κάτω από 12 χρονών φυλακισμένα μαζί με ενήλικες γιατί απειλούν την «εθνική ασφάλεια»;  Ρητορικά τα ερωτήματα.

Από αυτοαποκαλούμενες «προοδευτικές» δυνάμεις της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης καθώς και μερίδα του αστικού τύπου συνεχώς τονίζεται ο «κίνδυνος ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη». Όλοι αναφέρουν ως παράδειγμα την ακροδεξιά κυβέρνηση της Μελόνι στην Ιταλία. Η Μελόνι με την στήριξη της ΕΕ δημιουργεί «συμφωνίες πρότυπα» και πολιτικές για όλα τα κράτη μέλη. Υπέγραψε συμφωνία με την Αλβανία για την δημιουργία εκεί κλειστών κέντρων κράτησης. Ταυτόχρονα, ετοιμάζει τη διείσδυση ιταλικών μονοπωλίων σε χώρες της Αφρικής δίνοντας πάνω από 5 δις με «αντάλλαγμα» να συγκρατούν τις προσφυγικές ροές. Αυτά, που αποτελούν ουσιαστικά πολιτικές της ΕΕ χαρακτηρίζονται από κάποιους ως «ακροδεξιά πολιτική» από άλλους ως «ρεαλιστική προσέγγιση» του ζητήματος. Ταυτόχρονα, η ίδια κυβέρνηση περνάει νομοθετικές διατάξεις για τη διευκόλυνση αδειών παραμονής σε πρόσφυγες-μετανάστες για να προσελκύσουν νέα και φθηνά εργατικά χέρια. Σε αυτή τη φαινομενική «αντίφαση» θα αναφερθούμε στη συνέχεια.

Όμως, έχει μια αξία να δούμε ορισμένες πολιτικές άλλων πολιτικών δυνάμεων που δεν προβάλλονται τόσο στον «προοδευτικό τύπο» ή όταν αυτό γίνεται παρουσιάζεται ως «διολίσθηση των προοδευτικών στην ακροδεξιά ατζέντα προς άγραν ψήφων»… Τις μέρες που έγινε γνωστή η συνωμοτική συνάντηση ακροδεξιών-ναζιστών στη Γερμανία για να σχεδιάσουν την απέλαση εκατομμυρίων ανθρώπων, η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Σόλτς περνούσε νομοσχέδιο που αφορούσε παραχώρηση νέων εξουσιών στην αστυνομία να κάνει έρευνες και να ταυτοποιεί άτομα προς απέλαση, αυξάνοντας παράλληλα τον μέγιστο χρόνο κράτησης τους σε φυλακές. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει «Κάντο όπως η Ισπανία», την μοναδική χώρα που καταφέρνει να υλοποιεί προοδευτικές πολιτικές και να συνάπτει επιτυχώς συμμαχίες που την διατηρούν στην εξουσία. Ε, λοιπόν για να μην αναφερθούμε ξανά στη σφαγή της Μελίγια και την φρίκη της Θέουτα, να ενημερώσουμε ορισμένους «προοδευτικούς-ρεαλιστές» ότι στην Ισπανία δημιουργήθηκε σάλος όταν δημοσιεύτηκε η είδηση πως ο πρωθυπουργός Σάντσεθ έκανε συμφωνία με την τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας παραχωρώντας της δικαίωμα να κάνει απελάσεις. Το κόμμα που κυβερνά στην Καταλονία είναι ρατσιστικό και ξενοφοβικό, άλλα δεν βαριέσαι, «οι συμμαχίες που εξασφαλίζουν την υλοποίηση προοδευτικών πολιτικών να προχωράνε»…

Το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για Προσφυγικό-Μεταναστευτικό παρουσιάστηκε ως η «ρεαλιστική απάντηση της Ευρώπης στην ακροδεξιά». Η πραγματικότητα είναι πως το Σύμφωνο ενταφιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης που θέσπιζε ένα πλαίσιο προστασίας για τους πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι άλλη μια απόδειξη για το πώς νοηματοδοτείται η λέξη αλληλεγγύη στην ΕΕ. Τα κράτη μέλη της ΕΕ, λοιπόν θα δείχνουν την αλληλεγγύη τους στο δράμα των ξεριζωμένων δίνοντας 20.000 ευρώ το κεφάλι για κάθε πρόσφυγα που θα βρίσκεται στις χώρες πρώτης υποδοχής και δεν θα δέχονται να μετεγκατασταθεί σε αυτές

Τα καραβάνια των ξεριζωμένων αυξάνονται όχι γιατί εκπληρώνεται κάποιου είδους προφητεία που είναι γραμμένη σε θεολογικό κείμενο, ούτε γιατί η μετανάστευση «συνοδεύει πάντα τον ανθρώπινο πολιτισμό» όπως γράφουν κάποιοι πρώην και νυν προοδευτικούληδες. Όλοι όσοι παρομοιάζουν τις προσφυγικές ροές με τους νομαδικούς πληθυσμούς του ανθρώπου στην παλαιολιθική εποχή και όλοι όσοι τις αποδίδουν σε «σχέδια για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης» επιχειρούν να αθωώσουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Αυτοί που βουλιάζουν στο αίμα και την εξαθλίωση τους λαούς όλου του κόσμου γιατί αυτό είναι σιδερένιος νόμος του συστήματος μας καλούν να γίνουμε «ρεαλιστές και να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα». Οι προσφυγικές ροές αυξάνονται γιατί γιγαντώνεται ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε αστικά κράτη και ιμπεριαλιστικά μπλοκ δυνάμεων, που πλέον από τα «τραπέζια του διαλόγου» περνάει και στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία, στην Μ. Ανατολή, στην Αφρική και αλλού. Αυξάνονται γιατί οι μονοπωλιακοί όμιλοι και τα αστικά κράτη ανταγωνίζονται σφοδρά για την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών, για σφαίρες επιρροής και εξασφάλιση φτηνότερων εργατικών χεριών εντείνοντας την εκμετάλλευση και διαψεύδοντας τις ελπίδες σε δισεκατομμύρια ανθρώπους.

Αυτή τη στιγμή, ειδικά στην ΕΕ και σε άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τα αστικά κράτη έχουν να διαχωριστούν τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που νομοτελειακά δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα που όλοι τους υπερασπίζονται. Έχει ενδιαφέρον το απόσπασμα ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην «Καθημερινή»: «Η μετανάστευση είναι ένα θέμα που σίγουρα θα ζωηρέψει κάθε πολιτική συζήτηση και προεκλογική εκστρατεία. Αν δεν γίνει σωστή διαχείριση, υπάρχει ο κίνδυνος να αναδείξει την Aκροδεξιά σε θέσεις εξουσίας. Και όμως, η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ότι πρόκειται για μια τεράστια ευκαιρία να ενισχυθεί η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία και να αποκτήσει τον δυναμισμό που της λείπει σήμερα. Η οικονομική στασιμότητα και η γήρανση του πληθυσμού είναι οι πραγματικές απειλές για τον τρόπο ζωής μας και αποτελούν ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα, το οποίο ελάχιστοι επιθυμούν να συζητήσουν. Η λύση βρίσκεται στην καλά διαχειριζόμενη μετανάστευση».

Αυτό που αποτυπώνει το συγκεκριμένο άρθρο μπορεί να εξηγήσει σε έναν βαθμό γιατί η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας τη στιγμή που χτίζει φυλακές σε άλλες χώρες ταυτόχρονα διευκολύνει τις διαδικασίες για την απόκτηση αδειών διαμονής. Μπορεί να ερμηνεύσει γιατί ο «φιλελεύθερος δημοκράτης» Υπουργός της ΝΔ Καιρίδης, μιλάει για «το έτος 2024 θα είναι η χρονιά της νόμιμης μετανάστευσης» την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση πρωτοστατεί στη προώθηση μιας «ατζέντας» ενίσχυσης της καταστολής απέναντι στους πρόσφυγες μετανάστες, με το ναυάγιο της Πύλου να είναι ακόμα νωπό.

Την ίδια στιγμή δηλαδή που στην ΕΕ υπάρχει έντονη συζήτηση για το πώς θα εξασφαλιστεί η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων με την προσέλκυση νέων ηλικιακά, εξειδικευμένων και φθηνών εργατικών χεριών. Την ίδια ακριβώς στιγμή υπάρχει συζήτηση και πράξη για την ένταση της καταστολής απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες. Την ίδια ακριβώς στιγμή σχεδιάζονται και χρηματοδοτούνται στρατιωτικές επιχειρήσεις που συμμετέχουν σε πολεμικά μέτωπα που γιγαντώνουν της προσφυγικές ροές. Αυτός είναι ο καπιταλισμός!

Δεν υπάρχει τίποτα «ανθρωπιστικό» στην «νόμιμη και λελογισμένη μετανάστευση». Αρκεί μια βόλτα στη Μανωλάδα. Αρκεί μια βόλτα στα container που βρίσκονται στα Οινόφυτα και διαμένουν οι εργάτες γης και βιομηχανιών επισιτισμού-κτηνοτροφίας. Αρκεί να συνομιλήσεις με τους μετανάστες εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα και τις πλατφόρμες διανομής φαγητού. Αρκεί να διαβάσεις τις ειδήσεις που δημοσιεύονται ότι για τη διαμονή των δεκάδων χιλιάδων μεταναστών εργατών που σχεδιάζεται να έρθουν να δουλέψουν σε μεγάλα κατασκευαστικά έργα και αλλού, εξετάζεται η στέγαση τους να γίνει στα container που βρίσκονταν προηγούμενα στις κλειστές-δομές φυλακές στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα.

Η ένταση της καταστολής, οι δομές φυλακές, τα φρικαλέα σχέδια βίαιων εκτοπισμών ολόκληρων πληθυσμών θα πηγαίνουν «μαζί» με τα σχέδια για την ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών ως φθηνού εργατικού δυναμικού. Αυτές οι πολιτικές θα εφαρμόζονται και θα σχεδιάζονται, παρά τις επιμέρους διαφορές, από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές δυνάμεις οποιαδήποτε «απόχρωσης».

Τη μόνη απάντηση τη βρίσκουμε στους κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργατών στην Teleperformance, στην Wolt, στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, στα εργοτάξια των κατασκευαστικών έργων.

Η μόνη απάντηση μπορεί να βρεθεί στη ακόμα πιο δυνατή και μαζική συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που παλεύουν για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά ναυάγια, καταστολή, εκμετάλλευση και πολέμους.