Μετά την ήττα των κομμάτων που συγκροτούν την κυβέρνηση της Ισπανίας στις τοπικές εκλογές και την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών, οι λαοί της Ευρώπης κινδυνεύουν να χάσουν τον “φάρο” και την ελπίδα τους. Την «προοδευτική» κυβέρνηση της χώρας της Ιβηρικής Χερσονήσου. Την κυβέρνηση που «διαπραγματεύτηκε στην ΕΕ», «αντιμετώπισε την ενεργειακή κρίση βάζοντας πλαφόν στο φυσικό αέριο», «αντιμετώπισε τον πληθωρισμό μειώνοντας τον ΦΠΑ», έδωσε αυξήσεις στους μισθούς και τόσα ακόμα... Αυτά, τουλάχιστον, ακούμε να λένε τα τελευταία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και το ΜέΡΑ25, ως απόδειξη ότι, ακόμα και μέσα στον καπιταλισμό, μέσα στην ΕΕ, απλώς με μια άλλη κυβέρνηση «όλα μπορούν να είναι αλλιώς».
Και τότε πώς έχασε στις εκλογές; Πώς είναι δυνατόν να ενισχύθηκε (και εκεί) η δεξιά και η ακροδεξιά; Μήπως έγινε νοθεία; Μήπως έχει χαζέψει κι εκεί ο κόσμος; Η απάντηση είναι πιο απλή... Η κατάσταση που βιώνει ο ισπανικός λαός είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που μας παρουσιάζουν τα παραπάνω κόμματα και μερίδα των ΜΜΕ. Η ακρίβεια στο ρεύμα και τα τρόφιμα «τσακίζει», εκατοντάδες χιλιάδες βρέθηκαν στον δρόμο ενάντια στη διάλυση της δημόσιας υγείας, πρόσφυγες σφάζονται κυριολεκτικά στα σύνορα, ενώ κάποιοι λίγοι μετρούν αμύθητα κέρδη.
Και στην Ισπανία και στην Ελλάδα και αλλού, ένα πράγμα επιβεβαιώνεται: όταν αυτή η πολιτική εφαρμόζεται (ή στηρίζεται από τη θέση της αντιπολίτευσης) στο όνομα της «προόδου» και της «αριστεράς», οδηγεί έναν κόσμο σε συντηρητική «στροφή», ηττοπάθεια και συμβιβασμό.