Για τις αναμνήσεις των «αγώνων» του με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστήμιων στην Ελλάδα, τις οποίες του «ξύπνησε» το πρόσφατο ταξίδι του στην Κύπρο, μας ενημερώνει με άρθρο του ο γραμματέας της ΝΔ, Π. Μαρινάκης. Ενθουσιάστηκε με τα όσα είδε να προσφέρει συνολικότερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση η ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων και αναρωτιέται γιατί να μην μπορεί να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.
Δεν θα ασχοληθούμε με τα απωθημένα που έχουν δημιουργήσει στις παλιότερες γενιές ΔΑΠιτών οι ήττες που τους έχει χαρίσει το φοιτητικό κίνημα. Άλλωστε, αυτό είναι ένα φαινόμενο που αναμένεται να έχει έξαρση στο μέλλον.
Επειδή, όμως, από ότι φαίνεται έμεινε πολύ λίγο στην Κύπρο και δεν πρόλαβε να πάρει «όλη την εικόνα», θα τον ενημερώσουμε εμείς για ορισμένα πράγματα:
Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (το «δημόσιο») δεν παρέχονται δωρεάν συγγράμματα, με αποτέλεσμα είτε να δαπανούν οι φοιτητές εκατοντάδες ευρώ για να τα αγοράσουν, είτε να αναγκάζονται οι καθηγητές να περιορίζουν το μάθημα στις σημειώσεις τους και στα «μπουλετάκια» των διαφανειών. Πραγματική αριστεία…
Στο ίδιο Πανεπιστήμιο υπάρχουν περίπου 7000 φοιτητές και οι παραχωρούμενες φοιτητικές εστίες είναι μόλις 208, δηλαδή οριακά καλύπτουν το 3% των φοιτητών. Οι υπόλοιποι, ανάμεσά τους και η πλειοψηφία των φοιτητών από την Ελλάδα, πρέπει να νοικιάσει με τιμές που ξεκινούν από 400 ευρώ τον μήνα, χωρίς να υπολογίζουμε τα έξοδα για λογαριασμούς και διατροφή.
Στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια τα δίδακτρα κυμαίνονται στις 10 χιλιάδες τον χρόνο, ενώ στην ιατρική φτάνουν στις 20.000 ετησίως. Δηλαδή για να σπουδάσει μια «κανονική» οικογένεια το παιδί της εκεί, πρέπει να καταβάλει τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής.
Αυτά τα λίγα για αρχή και θα επανέλθουμε. Μέχρι τότε τον συμβουλεύουμε να μην «ανοίγεται» και πολύ για θέματα που προφανώς δεν γνωρίζει.