Οι νέες συνθήκες δράσης στα Πανεπιστήμια γεννούν νέες δυνατότητες αλλά και απαιτήσεις!

• Είναι πολλοί οι φοιτητές που αγωνιούν για το περιεχόμενο σπουδών λόγω τηλεκπαίδευσης, σοβαρής υποβάθμισης του επιπέδου μόρφωσης, τι αντίκτυπο θα έχει στην εργασιακή προοπτική τους.
• Σε πολλούς φοιτητές που έχουν μεράκι για την επιστήμη τους, μπορούμε να αξύνουμε περισσότερο το ζήτημα πως η επιστήμη μπλέκεται αντικειμενικά στη χυδαιότητα των στόχων επιχειρηματικών ομίλων και παρασίτων.
• Ο ατομικός δρόμος, το κυρίαρχο αφήγημα της αστικής τάξης, μεγαλοκαθηγητάδων, με τα περισπούδαστα παραδείγματα όσων πετυχαίνουν «μόνοι τους», προβληματίζουν όσους βλέπουν σήμερα ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν έχουμε «εφευρέτες και καινοτόμους» αλλά ότι όλα πνίγονται στο καπιταλιστικό κέρδος.
• Στο ζήτημα της αστικής διαχείρισης, όσο προβάλλουμε ότι δεν πρόκειται μόνο για το ένα ή το άλλο κυβερνητικό σχέδιο, αλλά ότι διαμορφώνεται στο έδαφος των αντιφάσεων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής -«το φάρμακο της μιας πληγής -δηλητήριο για άλλη»-, θα αντιμετωπίζουμε και τη λογική ότι οι καπιταλιστές και η εξουσία τους είναι παντοδύναμοι.

• Της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, των αντιφάσεων που διαπερνά τη διαχείρισή της, την ανάδειξη με απλό τρόπο των αιτιών για να χτίζεται στις νεολαιίστικές συνειδήσεις η ριζοσπαστική λύση.
• Προετοιμασία των δυνάμεών μας, να αντιμετωπίσουμε με υπεροχή –ειδικά μέσα στο μαζικό κίνημα με όρους αντιπαράθεσης– τη πίεση για λύσεις με βάση το «εφικτό» της συγκυρίας.
• Έχουμε τη φιλοδοξία να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί προπαγανδιστές των Θέσεων του ΚΚΕ, προβάλλοντας τη διέξοδο από το σημερινό βάλτο, τα άλματα της ανθρωπότητας που μπορεί να κατακτήσει στην οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, όχι απλά επιλύοντας συγκυριακά προβλήματα, που σήμερα φαντάζουν χιονοστιβάδα, αλλά θέτοντας τις «ράγες» ώστε το τραίνο να τραβήξει πολύ πιο μακριά από τη σημερινή βαρβαρότητα.

Η επαφή που έχουμε διαμορφώσει στο α΄ έτος είναι σημαντική. Τα προβλήματα από την τηλεκπαίδευση είναι μεγάλα, προέκυψε η ανάγκη σταθερής επικοινωνίας, αλληλεγγύης, βοήθειας. Για παράδειγμα η πρωτοβουλία των δυνάμεων μας στους Φοιτητικούς Συλλόγους, διοργάνωσης Q&A όπου οι φοιτητές έθεσαν και τον πιο απλό προβληματισμό τους, έκαναν ερωτήσεις, αρκετοί φοιτητές μεγαλύτερων ετών μπήκαν στις διαδικτυακές συσκέψεις μετέφεραν τη πείρα τους, είναι σημαντική. Σε αυτή τη προσπάθεια «γεννήθηκαν» τα μαθήματα αλληλεγγύης για δύσκολα μαθήματα μιας σχολής. Σε ορισμένες σχολές συγκροτήθηκαν επιτροπές Α΄ έτους από όσους ήθελαν να οργανώσουν και άλλες δραστηριότητες που θα ενίσχυαν την επαφή φοιτητών του Α΄ έτους, που δεν έχουν καν ειδωθεί μεταξύ τους.

Ξεχωρίζει το παράδειγμα Α΄ έτους που μέσα από τη βδομαδιάτικη συζήτηση συγκέντρωναν προβλήματα που είχαν για διάφορα θέματα π.χ. συγγράμματα, εργαστήρια, άλλες διεκδικήσεις και τις κατέθεταν στο ΔΣ του ΦΣ για να τα συμπεριλάβει στις διεκδικήσεις του. Ακόμη και πιο απλά «φαινομενικά» ζητήματα πχ για το πρόγραμμα σπουδών, τη διάρθρωσή του, τι είναι ο ΦΣ, δεν πρέπει να υποτιμούνται, είναι παντελώς άγνωστα στους φοιτητές. Έχουμε λοιπόν καθήκον αυτός ο τρόπος δουλειάς να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση σε ένα ΦΣ, να εμπλέκεται αρμονικά κόσμος στη ζωή του , να ξεχωρίζει ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις.

Δεν υποτιμήσαμε κανένα πρόβλημα στη ζωή των φοιτητών. Το πρωτεύον στη συγκεκριμένη δουλειά αποτέλεσε η καλή γνώση και επαφή των συνδικαλιστών ή των μελών της ΚΝΕ σε ένα έτος, όπου σταθερά παρέμβαιναν στα ηλεκτρονικά αμφιθέατρα όπου πολλοί φοιτητές-ακόμη και καθηγητές!- ανέφεραν προβλήματα που υπάρχουν. Σε κάποιες σχολές βοήθησε σημαντικά οι πλατφόρμες και σελίδες των ΦΣ όπου οι φοιτητές ανέφεραν δυσκολίες και προβλήματα που προκύπτουν.

Ξεχωρίζει η μορφή οργάνωσης, ψηφισμάτων από κοινού με φοιτητές, η ανταλλαγή πείρας για κάθε πρόβλημα. Η επίμονη προσπάθεια για τις πρακτικές, τα συγγράμματα, εργαστήρια, η προσπάθεια να ανοίγει η συζήτηση μεταξύ φοιτητών και το τι θα κάνουν μας έβγαλαν μπροστά. Για παράδειγμα ήταν σημαντική η προσπάθεια για το ζήτημα των πρακτικών όπου φοιτητές και ΔΣ απαίτησαν να παρέμβουν σε Συνελεύσεις τμημάτων, οργάνωσαν κινητοποιήσεις στις διοικήσεις των σχολών, ξεχώρισε η ημέρα δράσης για τις πρακτικές.

Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε το ζήτημα της πολυμορφίας, σε συνδυασμό με την πλατιά προπαγάνδα και ατομική διαφώτιση. Τα παραπάνω σε συνθήκες, κλειστών ιδρυμάτων δεν αναστέλλονται, αλλά ίσα ίσα γίνονται ακόμη πιο αναγκαία.

Η δραστηριότητα για την εργασιακή προοπτική ανά ΦΣ ενίσχυσε την επαφή περισσότερων φοιτητών με το ΔΣ, μας άνοιξε δρόμο στην ανάδειξη του πανεπιστημίου που χρειαζόμαστε σήμερα, να έρθουμε σε επαφή με φοιτητές που κάτω και από την επίδραση άλλων δυνάμεων, αξιών αντιμετώπιζαν με σκεπτικισμό τον Φοιτητικό Σύλλογο και το ρόλο του.

Η συγκεκριμένη θεματολογία βοηθά να εντείνουμε το προβληματισμό για το μέλλον, την αντιστοίχιση του πτυχίου με τα επαγγελματικά δικαιώματα, να έρθουν σε επαφή φοιτητής με εργαζόμενους από τους κλάδους, εκπροσώπους σωματείων. Λειτουργεί ευεργετικά η σύνδεση φοιτητών με τους «μελλοντικούς συναδέλφους τους», ζωντανεύει τη σχέση που μπορεί να αναπτύξει ένας φοιτητής με τον εργαζόμενο του αντίστοιχου επιστημονικού αντικειμένου και κλάδου, να φέρει σε επαφή τους ΦΣ με τα σωματεία, συνδικάτα.

Μέσα από τη παρέμβασή μας επιδιώκουμε να οξύνουμε τη διαπάλη με όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, την κυβέρνηση, το κυρίαρχο αφήγημα ότι «δεν γίνεται αλλιώς».

Ενδεικτικά η πρωτοβουλία του ΦΣ Ιατρικής ΑΠΘ ξεχωρίζει: Δεν πρόκειται απλά για μια εύστοχη -τη σωστή στιγμή πρωτοβουλία- που ήταν- αλλά η επιτυχία και η συσπείρωση των φοιτητών ήταν αποτέλεσμα μαζικής συζήτησης, δουλειάς ανά έτος, όξυνσης της διαπάλης για να φωτίζεται η ουσία της. Δηλαδή «στη πρώτη γραμμή του πολέμου, με τους αυριανούς συναδέλφους, αλλά με φωνή δυνατή για να παρθούν τα αναγκαία μέτρα». Η διαπάλη με ΜΚΟ που καλούσε τους φοιτητές σε «ξεχωριστή» συμμετοχή γιατί του ΦΣ είναι πολιτική πρωτοβουλία, με καθηγητές που διατράνωναν πως «μην ακούτε τη ΚΝΕ γιατί χωρίς κέρδος δεν μπορεί να υπάρξει εξέλιξη της επιστήμης», ήταν όρος να συζητηθεί πλατιά η πρωτοβουλία.

Η πείρα που έχουμε συγκεντρώσει, μπορεί να γίνει δύναμη για κάθε οβ στον προγραμματισμό για τη συνέχεια. Το βασικό είναι «τι μας μένει» από οργάνωση στα έτη, ουσιαστικής επαφής με τους φοιτητές του Τμήματος, ώστε να προχωράει η γραμμή του ριζοσπαστικού κινήματος. Σήμερα θέτουμε τις βάσεις σε κάθε τμήμα για το συσχετισμό που διαμορφώνεται, είναι μια διαρκής μάχη ανάμεσα στη δράση που αναπτύσσουμε και στο αποτύπωμα που αφήνουμε. Μην υποτιμάμε τη δουλειά υποδομής που έχουμε κάνει με τις διεκδικήσεις μας από τον Οκτώβρη μέχρι σήμερα. Μπορεί να εκφραστεί την επόμενη μέρα, αν επιμείνουμε σε αυτή τη δουλειά σε μια περίοδο που θα συγκεντρώνονται τεράστια προβλήματα.

Μαζί με τα τέρατα της εποχής γεννιούνται και διαμορφώνονται οι δυνατότητες να τα σαρώσουμε…

Κοράκης Ανδρέας
Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ
Γραμματέας της ΠO Σπουδάζουσας Θεσ/νικης της ΚΝΕ