"Ενδιαφερόμαστε να δοκιμάσουμε μοντέρνα συστήματα στη μάχη εναντίον του εχθρού και προσκαλούμε τους κατασκευαστές όπλων να δοκιμάσουν τα νέα προϊόντα τους εδώ (...) Δώστε μας τα εργαλεία, εμείς θα τελειώσουμε τη δουλειά και εσείς θα έχετε νέες πληροφορίες".
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον υπουργό Άμυνας της Ουκρανίας Ολ. Ρέζνικοφ, ο οποίος διαφημίζει το δράμα που ζει ο λαός του σαν τρομερή ευκαιρία για τους εμπόρους του θανάτου να "τεστάρουν" τα προϊόντα τους.
Τόσο απλά, λες και μιλάει για παπούτσια ή για αυτοκίνητα... Αλλά τι διαφορά έχει για τους καπιταλιστές αν το κέρδος τους βγαίνει από παπούτσια ή από όπλα; Ίσα-ίσα που το κέρδος από τα όπλα συνήθως είναι μεγαλύτερο...
Και όπως συμβαίνει πάντα, παράλληλα και συμπληρωματικά με τις παραπάνω νόμιμες μπίζνες, διεξάγονται και οι παράνομες, το λαθρεμπόριο όπλων, καθώς η "πλημμύρα" στρατιωτικού εξοπλισμού που συμβαίνει στην Ουκρανία αποτελεί το καλύτερο υπόβαθρο για κάτι τέτοιο.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του ο πρώην αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, συνταγματάρχης Ζακ Μποντ, "δεν είναι γνωστό πού πηγαίνουν πραγματικά τα όπλα που παραδίδονται στην Ουκρανία. Ακόμα και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες παραδέχονται ότι δεν ξέρουν. Ωστόσο, είναι σαφές ότι όλα αυτά τα όπλα εξαφανίζονται πριν φτάσουν στο μέτωπο. Υπάρχουν αναφορές για αύξηση της εγκληματικότητας στο Κίεβο. Στην πραγματικότητα, οι δυτικές χώρες τροφοδοτούν αυτό που ο Παγκόσμιος Δείκτης Οργανωμένου Εγκλήματος αποκαλεί μία από τις μεγαλύτερες αγορές εμπορίου όπλων στην Ευρώπη".
Όλα αυτά, φυσικά, αφορούν άμεσα και τη χώρα μας και τον πολύτιμο για την άμυνα των νησιών εξοπλισμό που, όπως έχει αποκαλύψει ο "Ριζοσπάστης", έχει σταλεί στην Ουκρανία. Συνδέονται ακόμα και με τα μεγάλα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα για το περιεχόμενο, την προέλευση και τον προορισμό του φορτίου του αεροσκάφους "Antonov" που κατέπεσε κοντά στην Καβάλα το περασμένο Σάββατο και ανήκε σε ουκρανική ιδιωτική εταιρεία που δηλώνει περήφανα στην ιστοσελίδα της ότι συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ.
Τα παραπάνω δίνουν μια μικρή μόνο εικόνα για το τι γίνονται τα πάνω από 2,1 τρις δολάρια που, με βάση τα στοιχεία του ινστιτούτου SIPRI, ξοδεύτηκαν πέρσι για στρατιωτικές δαπάνες παγκόσμια. Χρήματα που θα μπορούσαν να καλύψουν μια σειρά από ανάγκες των λαών, αλλά "επενδύονται" στον πόλεμο, σε συνθήκες που οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα δυναμώνουν. Και, όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, αλλά και όπως βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, αυτά τα κεφάλαια που "επενδύονται", πρέπει και να "καταναλωθούν παραγωγικά", με θύματα πάλι τους λαούς.
Η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια ανάμεσα στις χώρες του ΝΑΤΟ στις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό το ΑΕΠ, με 3,6%, έχοντας ξοδέψει 6,5 δις ευρώ μόνο πέρυσι. Ένα μεγάλο μέρος από αυτά αφορά τα πολεμικά αεροσκάφη Rafale που αγοράσαμε με τις ψήφους της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα η ΝΑΤΟϊκή Γαλλία, αφού πούλησε στην ΝΑΤΟική Ελλάδα αεροσκάφη για να την προστατεύουν από την ΝΑΤΟική Τουρκία, διαπραγματεύεται να πουλήσει στη ΝΑΤΟική Τουρκία το αντίστοιχο σύστημα αεράμυνας για να την προστατεύει από τα αεροσκάφη που πούλησε στη ΝΑΤΟική Ελλάδα. Αντίστοιχος "φαύλος κύκλος" βρίσκεται σε εξέλιξη και με την αναβάθμιση των τουρκικών F-16 από την αμερικανική Lockheed Martin και το ελληνικό ενδιαφέρον για αγορά F-35 από την ίδια εταιρεία.
Αν όλα αυτά είναι από μόνα τους εξοργιστικά, γίνονται ακόμα περισσότερο όταν τα διαβάζεις δίπλα-δίπλα με τις ειδήσεις για τις καταστροφές που προξένησε η πυρκαγιά στην Αττική και για το ότι στην προστασία των δασών όλης της χώρας κατευθύνεται μόνο το 0,04% του προϋπολογισμού, όσο κοστίζει δηλαδή μια βίδα από ένα Rafale.
Πώς γίνεται, όμως, να θεωρείται "κόστος" και περιττή σπατάλη η προστασία των δασών και τόσες άλλες κοινωνικές ανάγκες την ώρα που τα τρισεκατομμύρια στους εξοπλισμούς θεωρούνται "παραγωγική επένδυση"; Στην κοινωνία που τα μετράει όλα με κριτήριο το κέρδος, γίνεται και παραγίνεται...