Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι έχει γεννηθεί μία συνεχώς διογκούμενη δεξαμενή αυτοαποκαλούμενων «influencers» που ξαφνικά νομίζουν ότι αποκτάνε κάποιου είδους υπόσταση, επειδή κέρδισαν μερικές χιλιάδες «ακολούθους» σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι δε όλο και πιο συχνό φαινόμενο αυτοί οι διάφοροι «influencers» των social media να πασχίζουν να αποδείξουν πόσο σκληρά εργάζονται και να αναδείξουν τις δυσκολίες του «επαγγέλματος».
Αυτά τα ημιδιάσημα «τίποτα», λοιπόν, φαίνεται τελευταία να έχουν άποψη σχεδόν για τα πάντα, από το πόσο δουλεύουν οι νέοι, αν έχουν όρεξη για δουλειά, αν είναι τεμπέληδες, ενώ μέχρι εσχάτως φαίνεται ότι αγωνιούν και για το τι θα φοράνε. Εκεί που τους κόβεται η λαλιά και η «μαγκιά» είναι όταν πεθαίνει κάποιος εργάτης στο μεροκάματο, όπως έγινε πριν λίγες μέρες στην COSCO και γενικά όταν εργαζόμενοι βγαίνουν στο δρόμο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Μάλλον έχει έρθει η ώρα να καταλάβουν ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει νεολαία και εργατική τάξη που ζει με ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται για 100 likes στο Instagram, ούτε προσκυνά τις πολυεθνικές για ένα giveaway. Όσο ξένο κι αν τους φαίνεται, παλεύει συλλογικά για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα και όταν πιάνουν στο στόμα τους εργαζόμενους καλό θα ήταν να το πλένουν πρώτα.