Δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες νεκροί, ανάμεσά τους παιδιά και βρέφη, άγνωστος αριθμός αγνοούμενων και συγκλονιστικές εικόνες απόγνωσης και απελπισίας από τα τρεμάμενα από το κρύο και το σοκ σώματα διασωθέντων. Με αυτές τις εικόνες μας άφησε το 2021 μετά από τα τρία πολύνεκρα ναυάγια στις θάλασσες του Αιγαίου, στη δύση του περασμένου χρόνου.
Οι εικόνες των ναυαγών τείνουν πια να γίνουν καθημερινότητα όσο η μακάβρια λίστα των νεκρών μεγαλώνει χωρίς τελειωμό. Οι δομές-φυλακές, ο εγκλωβισμός, οι φράχτες, η ένταση της καταστολής στα σύνορα, οι απελάσεις αποτελούν το αντιδραστικό κοκτέιλ στρατηγικής της ΕΕ και των κυβερνήσεών της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Μία στρατηγική που τροφοδοτεί και ενισχύει τα δίκτυα διακινητών που γεμίζουν τα σαπιοκάραβά τους με απελπισμένους ανθρώπους, θύματα πολέμων, επεμβάσεων, φτώχειας, στοιβάζοντάς τους σε αμφιβόλου ποιότητας πλεούμενα με τελικά ολέθρια αποτελέσματα.
Έτσι γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη να μεγαλώσει η πάλη απέναντι στην πολιτική που γεννά πρόσφυγες και μετανάστες, απέναντι σε κυβερνήσεις και ΕΕ που διαμορφώνουν ένα συνολικά αντιδραστικό πλαίσιο σε βάρος των λαών, ενώ ταυτόχρονα απλώνουμε το χέρι σε όλα τα θύματα της πολιτικής τους, που αναγκάζονται να βγουν στην προσφυγιά.