Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή που λάβαμε από έναν νέο εργαζόμενο στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών:
Πριν μερικές μέρες ήμουν στο σούπερ μάρκετ και ακούστηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαφήμιση από τα μεγάφωνα. Πήγαινε κάπως έτσι: “Δεν προλαβαίνεις να φας κάτι υγιεινό και θρεπτικό στο σύντομο διάλειμμά σου στη δουλειά; Έχουμε τη λύση! Φρέσκα όσπρια, έτοιμα για φάγωμα σε πλούσιες απολαυστικές μερίδες...”. Δεν είναι πολύ ενδιαφέρον που συνεχώς γίνονται καινοτομίες άλλα για τους λάθους λόγους; Δηλαδή υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει (ο χρόνος και η ποιότητα φαγητού του εργαζομένου) και έρχεται να το καλύψει ένα προϊόν όπως-όπως. Πολλές φορές μου θυμίζει ένα κομμάτι κακογραμμένου κώδικα, που όσο και να προσπαθείς να το διορθώσεις, δημιουργείς περισσότερα bugs από αυτά που λύνεις.
Σε αυτές τις γραμμές φαίνεται να κινείται και το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Δεν έχεις χρόνο να δεις τα παιδιά σου; Δούλεψε παραπάνω μερικές μέρες και κράτα το ρεπό για να τα δεις. Δεν έχεις χρόνο να πας διακοπές; Δούλευε επί 6 μήνες 10ωρα και κάνε τις πιο μεγάλες διακοπές της ζωής σου. Όλο αυτό θα οδηγήσει στην ουσία σε μειώσεις εισοδήματος (γιατί πλέον πολλές υπερωρίες θα γίνονται "ρεπό" αντί για "χρήματα"), αλλά και περισσότερη ανεργία (γιατί η δουλειά θα βγαίνει με τα άτομα που κάνουν υπερωρίες και όχι με νέες προσλήψεις). Και μπορεί κάποιος να πιστεύει -ειδικά στον κλάδο μας- ότι επειδή μπορεί εύκολα να "ψωνίζει" εργοδότες, θα μπορεί να φύγει από κάποιον που τον υπερ-εκμεταλλεύεται και να πάει σε κάποιον καλύτερο. Βέβαια, λόγω των νόμων της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας, όποιος εργοδότης δεν αρχίσει να εφαρμόζει τα νέα εργαλεία που θα του προσφέρει το νομοσχέδιο, όσο καλύτερα μπορεί, θα είναι ο χαμένος. Άρα, τελικά, όλοι θα συγκλίνουν προς τις διατάξεις του νομοσχεδίου.
Κλείνω με το βασικότερο ίσως ερώτημα: Και τι μπορώ να κάνω εγώ; Απεργία; Αφού η απεργία δεν δουλεύει, είναι ξεπερασμένη. Αρχικά, είναι δεδομένο ότι η απεργία ενοχλεί πολλούς και αυτό φαίνεται: Δεν ξέρω αν το ακούσατε στις ειδήσεις (έχει γίνει και αρκετές άλλες φορές) αλλά η απεργία των ναυτεργατών στις 10 Ιούνη βγήκε παράνομη με παρέμβαση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ). Όμως η απεργία έγινε κανονικά και δεν κουνήθηκε καράβι στον Πειραιά. Φανταστείτε αυτό να συνεχίσει να γίνεται, οι απεργίες να είναι μαζικές και να κλείνει ο Πειραιάς σε τέτοια περίοδο. Κάποια στιγμή θα αρχίσουν να είναι μεγάλες οι πιέσεις ο Χατζηδάκης να πάρει πίσω το νομοσχέδιο. Και φανταστείτε αυτό να γίνεται σε όλους τους κλάδους, Εμπόριο, Τηλεπικοινωνίες, Εστίαση...
Το σκέφτομαι ως εξής: Ναι, ως software developer είμαι σε καλή θέση σε σχέση με άλλους κλάδους, τώρα. Αλλά είναι πραγματικά αυτό το καλύτερο που μπορεί να μου προσφέρουν τα επιτεύγματα του 21ου αιώνα ως προς τον ελεύθερο χρόνο που έχω (και κατά συνέπεια τον χρόνο εργασίας) ή ως προς την ποιότητα του συστήματος υγείας και γενικότερα της ποιότητας ζωής; Και πόσο καιρό θα κρατήσει αυτή η σχετικά καλή θέση μου; Και πραγματικά νοιάζομαι μόνο για τη δική μου θέση και όχι των άλλων; Είναι όλοι οι φίλοι μου software developers; Είναι η μητέρα μου software developer; Και θα γίνουν και τα παιδιά μου software developers;
Την απάντηση σε όλα τα παραπάνω την καταλαβαίνω ως “όχι” και το να απεργήσω είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να έχω μια πιθανότητα κάτι να αλλάξει -και για μένα και για τους άλλους. Ή τουλάχιστον να μπουν οι βάσεις για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Στις 10 έγινε μια πολύ καλή αρχή, ας το συνεχίσουμε.