Πατάμε στην υποδομή που έχουμε χτίσει, για να δυναμώσει η ΚΝΕ παντού, ακόμα περισσότερο

Οι πολλές “έκτακτες” καταστάσεις που είδαμε τον τελευταίο χρόνο, φαίνεται πως μόνο περιστασιακές δεν είναι. Αντίθετα, μόνιμα προκύπτουν οξυμμένα προβλήματα και γεγονότα, ακριβώς γιατί το καπιταλιστικό σύστημα σαπίζει, δείχνει τα δόντια του και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς μπροστά στην μεγαλύτερη όξυνση των αντιθέσεών του. Είναι αυτές οι δυσκολίες του συστήματος που τροφοδοτούν “ανακατατάξεις” στο αστικό πολιτικό σύστημα, όπως οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και αλλού, που απασχολούν αρκετούς νέους, όσους τον στήριξαν σε διάφορες εκλογικές μάχες. Τώρα, που έχει ανοίξει η συζήτηση, μπορούμε να απεγκλωβίσουμε νέους από τις αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατίας για εξανθρωπισμό του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος. Να προβληματίσουμε ακόμα πιο βαθιά για το “τι φταίει”, αναδεικνύοντας την προδιαγεγραμμένη πορεία ενός κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, που προσέφερε και προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην αστική εξουσία. Αναδεικνύοντας, σε τελική ανάλυση, πως στη συμπόρευση με το ΚΚΕ στην πάλη για το τσάκισμα του αστικού κράτους –και όχι την υπεράσπιση και διαχείρισή του–, στην ισχυροποίηση του κινήματος, στην ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας, βρίσκεται ο μοναδικός αποτελεσματικός δρόμος σήμερα για όποιον θέλει να δράσει ενάντια στο σύστημα και τα αντιδραστικά φαινόμενα που αυτό “γεννοβολά” ασύστολα. Προβάλλοντας τη μοναδική διέξοδο προς όφελος του λαού, τον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Οι “έκτακτες καταστάσεις”, οι αλλαγές θα είναι, λοιπόν, μόνιμο στοιχείο των εξελίξεων. Έτσι, μόνιμη πρέπει να είναι η ιδεολογική, οργανωτική, πολιτική ετοιμότητα για παρέμβαση σε αυτές.

Γι’ αυτό και ιδιαίτερα φέτος, λίγους μήνες μετά το 13ο Συνέδριό μας, η εκλογοαπολογιστική διαδικασία, που ξεκινά στις Οργανώσεις της ΚΝΕ αυτή τη περίοδο, μπορεί πολύ πιο πλούσια, πολύ πιο αποτελεσματικά να αποτυπώσει τα συμπεράσματα κάθε Οργάνωσης, στα πλαίσια των συλλογικών μας εκτιμήσεων. Η αποτελεσματική δουλειά με τους χιλιάδες νέους που συναντάμε, το κέρδισμα νέων νεανικών συνειδήσεων, είναι το ζητούμενο για κάθε Οργάνωση. Γύρω απ’ αυτό, μπορεί να αναπτυχθεί γόνιμος προβληματισμός στην εκλογοαπολογιστική διαδικασία.

Ας σκεφτούμε σήμερα, πράγματα που μάθαμε μπροστά στα 50χρονα του Πολυτεχνείου. Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ο μαθητής της ΚΝΕ που έδενε τα αντιδικτατορικά τρικάκια στη σημαία για να χυθούν στο σχολείο του λίγα χρόνια πριν τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, πως έβαζε με αυτή του την πράξη, με αυτή του τη στάση, το δικό του λιθαράκι στα μεγάλα αυτά γεγονότα; Ίσως δεν θα μπορούσε. Όμως πάντα έτσι γίνεται. Ποτέ δεν σου χτυπάνε την πόρτα καιρό πριν οι σημαντικές αλλαγές, και σου λένε “να είσαι έτοιμος”. Ποτέ δεν σου λένε οι εξελίξεις πόσο σημαντικό είναι αυτό που έκανες, αν συλλογικά δεν έχεις κατακτήσει την επαναστατική δράση. Έτσι και τότε. Έτσι και τώρα.

Ας σκεφτούμε πως ό,τι κάνουμε σήμερα ο καθένας μέσα από τις οργανώσεις μας, είναι δύσκολο να δούμε πως μπορεί να συμβάλλει σε έναν “λαϊκό ξεσηκωμό του μέλλοντος”. Μια οργανωμένη συζήτηση με νέους στο χώρο μας, η παρέμβαση μιας ΟΒ για τις ανάγκες των νέων στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, η σύγκρουση με τους μηχανισμούς του κράτους, ένα μαρξιστικό βιβλίο που διαβάζουμε. Όλα αυτά όμως δεν είναι χωρίς σημασία. Αυτή η δουλειά έχει αποτέλεσμα στο σήμερα, αλλά είναι και παρακαταθήκη για τους “σεισμούς που μέλλονται να ’ρθουν”, σε συνθήκες που θα οξυνθεί απότομα η ταξική πάλη.

Σε πολλούς νέους μπορεί να φαίνονται όλα «στάσιμα», αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Ας σκεφτούμε: ποιος να φανταζόταν πριν λίγα χρόνια ότι θα ερχόταν ένας πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ–ΝΑΤΟ και Ρωσίας στο έδαφος της Ευρώπης, στην Ουκρανία, που θα έφερνε μια θύελλα εξελίξεων και αντιθέσεων σε όλη τη περιοχή; Ποιος να σκεφτόταν, πριν λίγα χρόνια, πως σήμερα θα συζητούσαμε για την εμπλοκή της χώρας μας άμεσα ήδη σε πολλαπλούς πολέμους και μια νέα καπιταλιστική κρίση να χτυπάει την πόρτα στην ΕΕ; Τίποτα λοιπόν δε μένει ίδιο, όλα αλλάζουν.

Τελικά, εξεγέρσεις και επαναστάσεις χωρίς επαναστάτες δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν από μόνες τους, χωρίς τη σημερινή αποφασιστική δράση και το αποτύπωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Έτσι, η άμιλλα του ΚΣ για την στρατολογία και τον "Οδηγητή" μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2024, που θα κορυφώνονται οι εκδηλώσεις του 50ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ, πατάει πάνω σε πραγματικά “υλικά”, προϋποθέσεις που έχουν δημιουργηθεί με τη δράση μας μέσα σε σύνθετες συνθήκες και μπορούν άμεσα, να μετατραπούν σε χιλιάδες νέους κομμουνιστές που θα πυκνώσουν την επαναστατική μας Οργάνωση. Με όλες μας τις δυνάμεις, λοιπόν, για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική συζήτηση στις οργανώσεις, που μόνο η ΚΝΕ μπορεί να κάνει, με ειλικρίνεια, συντροφική κριτική και αυτοκριτική για να βελτιωθούμε συλλογικά και ταυτόχρονο πλατύ πολιτικό άνοιγμα στη νεολαία, οργάνωση της πάλης για όλα τα προβλήματα που την απασχολούν.

Φρίξος Μπρούζγος,

μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ