Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τη δράση των φασιστικών συμμοριών στη Θεσσαλονίκη και αλλού, αλλά και το απαράδεκτο «ξέπλυμά» τους από την κυβέρνηση της ΝΔ, είδαμε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζονται ως σφοδροί πολέμιοι της «θεωρίας των δύο άκρων». Και καλά κάνανε, γιατί πρόκειται για μια ανιστόρητη και πολύ επικίνδυνη θεωρία από την οποία τελικά επωφελούνται μόνο οι φασίστες.
Επειδή, όμως, σε αυτά τα θέματα δεν επιτρέπεται η «κοντή μνήμη» πρέπει να σημειώσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές του μεγάλες ευθύνες. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την απαράδεκτη καθυστέρηση στη δίκη της ΧΑ για την οποία «δεν έβρισκαν αίθουσα»; Τα ταξιδάκια και τις φωτογραφίσεις με τους ναζί στο Καστελλόριζο; Την υπογραφή του Τσίπρα μαζί με Μέρκελ, Όρμπαν κ.ά. στο απαράδεκτο αντικομμουνιστικό κείμενο της ΕΕ που χρησιμοποιούσε ορολογία στρατοδικείων; Τα πρόσφατα καλέσματα του Τόσκα, μετά τα αντιεμβολιαστικά συλλαλητήρια, στους εθνικιστές για συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ίσως αρκεί μόνο να πούμε ότι η θεωρία των δύο άκρων είναι δημιούργημα της ίδιας της σοσιαλδημοκρατίας και μάλιστα του πιο αμαρτωλού κόμματός της, του γερμανικού SPD, για τη νίκη του οποίου στις γερμανικές εκλογές πανηγύρισε πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά παραθέτουμε μια προεκλογική αφίσα του από το 1932 που αναφέρει «ενάντια στον Πάπεν, τον Χίτλερ και τον Τέλμαν» και «λανσάρει» το σύμβολο με τα τρία βέλη. Η εικόνα μιλάει από μόνη της…
