Ένας ιδιότυπος διαγωνισμός με θέμα «ποιος θαυμάζει περισσότερο τον Μπάιντεν» φαίνεται να διεξάγεται αυτές τις μέρες. «Ευτύχημα για τη χώρα η ύπαρξή του στο τιμόνι των ΗΠΑ» λένε από τη ΝΔ, «καταρρίπτει τις νεοφιλελεύθερες εμμονές του… Ρήγκαν και του Μητσοτάκη», απαντάνε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγεις τα κανάλια και τα σάιτ και διαβάζεις συνέχεια για «σφαλιάρες» που ρίχνει στον Ερντογάν, σε σημείο που απορείς πώς συνεχίζει και στέκεται όρθιος μετά από τόσο ξύλο…
Αυτά που δεν ακούγονται και τόσο είναι ότι στις 100 πρώτες μέρες του στη διακυβέρνηση, ο Μπάιντεν πρόλαβε να βομβαρδίσει τη Συρία, να πάρει πίσω την υπόσχεση για αύξηση του βασικού μισθού, να φυλακίσει ανήλικους πρόσφυγες στα ίδια κελιά που τους φυλάκιζε και ο Τραμπ, ενώ η αστυνομία συνεχίζει να δολοφονεί αφροαμερικάνους για ψύλλου πήδημα…
Το πολυδιαφημισμένο παζάρι για κάποια φορολογική «συμβολή» του «πλουσιότερου 1% των Αμερικανών» στις κρατικές δαπάνες δεν μπορεί να κρύψει την κατάσταση που ζουν εκατομμύρια Αμερικάνοι, βυθισμένοι στη φτώχεια και την ανεργία. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος από τα τεράστια «πακέτα» τόνωσης της οικονομίας, που ετοιμάζονται να δοθούν στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την Κίνα για το «ποιος θα κερδίσει τον 21ο αιώνα», πάλι στα μονοπώλια θα κατευθυνθεί, με τα «πράσινα» να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος.
Επομένως, κατανοητή η αγωνία ορισμένων να δώσουν διαπιστευτήρια προς διάφορες κατευθύνσεις, αλλά και να πείσουν τη νεολαία ότι οι συμμαχίες της αστικής τάξης με τους μακελάρηδες του πλανήτη είναι προς το συμφέρον της, αλλά έχει και η κοροϊδία τα όριά της…