Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ:Πρέπει να ελπίζουμε σε μια «ευνοϊκότερη» στάση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ στα Ελληνοτουρκικά;

Σε ανακοίνωση του το εκλογικό επιτελείο του Τζο Μπάιντεν αναφέρει: «Ο Τζο Μπάιντεν δεσμεύεται για έναν ισχυρό διάλογο με Ελληνομαερικανούς ηγέτες αλλά και με την ηγεσία της Ελλάδας για να διατηρηθούν οι δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών και να δοθεί ώθηση στη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».

Ενώ δεν είναι τυχαία και η παρέμβαση του «alter ego» των ελληνικών κυβερνήσεων, Τζέφρι Πάιατ, που ερωτηθείς προ ημερών σχετικά με την κυβερνητική εναλλαγή στις ΗΠΑ τόνισε πως η Ελλάδα και οι ΗΠΑ, ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, είναι «έντονα ευθυγραμμισμένοι στην αρχή πως, ανεξάρτητα από οτιδήποτε, πρέπει να κρατήσουμε την Τουρκία αγκυροβολημένη στη Δύση. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να προσεγγίσουμε την τουρκική κυβέρνηση και την τουρκική κοινωνία για να χτίσουμε ευκαιρίες συνεργασίας και να εργαστούμε από κοινού ως εταίροι του ΝΑΤΟ».

Αποκαλυπτική επίσης είναι και η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ λίγες μόλις μέρες μετά την εκλογή του Τζο Μπάιντεν που εκτός των άλλων αναφέρει: «H Ελλάδα και οι ΗΠΑ δεν έχουν την ίδια άποψη για την έκταση του ελληνικού εναερίου χώρου».

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι θα ήταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστέψουμε πως η κυβερνητική εναλλαγή στις ΗΠΑ μπορεί να εξασφαλίσει μία ευνοϊκότερη εξέλιξη στα Ελληνοτουρκικά καθώς είναι ξεκάθαρο ότι ο Μπάιντεν θα επιδιώξει, όπως και ο Τραμπ, να διατηρήσει την Τουρκία στην «αγκαλιά» του NΑΤΟ και να θέσει εμπόδια στη διείσδυση στην περιοχή συμφερόντων ανταγωνιστικών προς τα αμερικανικά συμφέροντα.

Και αυτό σημαίνει ακόμη και «αναγκαίους συμβιβασμούς» με την Τουρκία όπως δηλώνει ο Αμερικανός πρέσβης έτσι ώστε να διατηρηθεί η Τουρκία αγκυροβολημένη στη Δύση και να προχωρήσουν τα ευρύτερα ενεργειακά παιχνίδια στην περιοχή.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι ο λαός και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους της ελληνικής αστικής τάξης και ότι τα δικά της συμφέροντα, που υπηρετεί η βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή, δεν τέμνονται πουθενά με τα δικά του.

Υπάρχει πείρα από το πώς έδρασαν Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί Πρόεδροι. Για παράδειγμα, οι δημοκρατικοί Κλίντον και Ομπάμα συνέχισαν από εκεί που άφησαν οι προκάτοχοί τους Ρεπουμπλικάνοι τις δολοφονικές επεμβάσεις, διεκδικώντας τη μερίδα του λέοντος σε αγορές, πηγές και δρόμους ενέργειας, αλλά και σφαίρες επιρροής.

Θυμίζουμε ότι επί Κλίντον καθιερώθηκε η «οικοδόμηση» των «γκρίζων ζωνών», τα Ίμια και το καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας, που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ, «φουσκώνοντας τα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας. Επί Κλίντον επίσης, έγινε η επέμβαση και διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, επί Ομπάμα συνεχίστηκε ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», με αιματοκύλισμα των λαών σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Ουκρανία κ.α.

Τα παραπάνω δείχνουν πως ο λαός και η νεολαία όχι μόνο δεν πρέπει να τρέφουν καμιά προσδοκία σε σχέση με την κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ, αλλά πως τώρα πρέπει να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενάντια στην κυβέρνηση, στην αστική τάξη και τους συμμάχους της, που για τα δικά τους συμφέροντα μας μπλέκουν όλο και πιο βαθιά σε κινδύνους και περιπέτειες.