Ρεεεε είστε τρελοί ρε;

Ένα από τα επιχειρήματα με τα οποία «πλασάρεται» η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, είναι ότι δήθεν θα δημιουργήσει «ευκαιρίες» για όσα παιδιά δε θα περάσουν στα δημόσια ΑΕΙ της χώρας... 
Αυτό που δε λένε είναι γιατί αυξάνεται χρόνο με το χρόνο ο αριθμός των παιδιών που δεν περνάνε στα Δημόσια Πανεπιστήμια, που προσεγγίζει πια το ποσοστό 50%... Έγιναν τόσο σκράπες από μόνοι τους οι μισοί μαθητές όλης της χώρας έτσι ξαφνικά; 
Άραγε, δεν φταίει για αυτό το σχολείο-εξεταστικό κέντρο, που εξοντώνει και δεν μορφώνει; Δε φταίει η παπαγαλία μιας ατελείωτης ύλης, χωρίς αρχή-μέση και τέλος; Ένα σχολείο, δηλαδή, που διαμόρφωσαν διαχρονικά όλοι οι νόμοι, που φορτώθηκαν ο ένας μετά τον άλλον στις πλάτες των μαθητών-πειραματόζωων. 
Δε φταίει για αυτό ο κόφτης της ΕΒΕ; Ένα μέτρο που ήρθε - υποτίθεται- για να βελτιώσει το επίπεδο των Πανεπιστήμιων και να περνάνε σε αυτά μόνο όσοι... άριστοι το αξίζουν, αλλά μάλλον δεν αφορά τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια που εκεί θα αγοράζουν σπουδές και πτυχίο μόνο όσοι μπορούν οικονομικά;

Και για να μην μείνει και κανείς με την απορία για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, μαζί με την ευκαιρία φοίτησης στο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, οι μαθητές θα αποκτήσουν και τη δυνατότητα ενός πιο “δυνατού απολυτηρίου”!
Πως; Με θέσπιση Πανελλαδικών εξετάσεων (με Τράπεζα Θεμάτων, φυσικά) σε όλες τις τάξεις του Λυκείου! Ο βαθμός και των τριών τάξεων θα συνυπολογίζεται... Δεν έφτανε μόνο η Γ’ Λυκείου, τώρα θα ξεκινά η προετοιμασία από το Δημοτικό για να τα βγάλει κανείς πέρα!
Εθνικό Απολυτήριο, βέβαια, σε ένα σχολείο πια που λειτουργεί “παιδαγωγικά και οικονομικά αυτόνομα”, με διαφορετικά διαβαθμισμένα βιβλία για τους μαθητές ανάλογα με το επίπεδό τους από το Δημοτικό (!), με τη δυνατότητα διαχωρισμού των μαθητών σε “καλά” και “κακά” τμήματα, σχολείο που ψάχνει πια χορηγούς για τη λειτουργία του, τις υποδομές και τα εργαστήρια του και ό,τι κάτσει-έκατσε (με τι αντίτιμο άραγε;).

Ο μαθητής στην Ελλάδα που θέλει να περάσει Αρχιτεκτονική δεν έχει καν τη δυνατότητα να κάνει στο σχολείο δωρεάν ελεύθερο και γραμμικό  σχέδιο, που είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, προαπαιτούμενο για να εισαχθεί στη σχολή.
Θα έχει, όμως, την ευκαιρία να αγοράσει ένα πτυχίο Αρχιτεκτονικής σε ένα από τα -προ των πυλών- ιδιωτικά Πανεπιστήμια! 
Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τις «επιλογές» και τις «ευκαιρίες» των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, γιατί δεν καταργεί την ΕΒΕ; Γιατί δεν επιτρέπει σε όσους δίνουν δεύτερη φορά πανελλήνιες να «κρατούν» βαθμολογία σε μαθήματα που ήδη έδωσαν και επέλεξαν, όπως έχει προτείνει το ΚΚΕ; Αυτά τα δυο πολύ απλά μέτρα πραγματικής και άμεσης διευκόλυνσης των μαθητών και των οικογενειών τους, στους επίδοξους ιδιοκτήτες ιδιωτικών ΑΕΙ, θα κόστιζαν πολλά… δίδακτρα.
Στην πραγματικότητα, η μόνη «ευκαιρία» επιλογής που δίνει η κυβέρνηση είναι το «τι αντέχει η τσέπη» κάθε οικογένειας... 
Μετά τα 2,7 δισ ευρώ που δίνουν οι οικογένειες στην Ελλάδα κάθε χρόνο για φροντιστήρια στη δήθεν Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, τώρα θα έχουν την “ευκαιρία” να δίνουν άλλα τόσα και για την συνέχεια των σπουδών των παιδιών τους, επιλέγοντας ένα Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο... Ή να διαλέξουν, σε ποιον από όλους (φροντιστηριάρχες, κολλεγιάρχες,  «εμπόρους πτυχίων» ή στο ενοίκιο του φοιτητικού σπιτιού), θα δίνουν τα περισσότερα...

Και επειδή, σύμφωνα με όλους όσους αποφασίζουν για τη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών, δεν “τα παίρνουν όλοι τα γράμματα”, ο νέος Υπουργός Παιδείας –και αυτός- θα ... αναβαθμίσει την επιλογή της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και θα την κάνει “πρώτη επιλογή” (αυτό είναι το μότο του νομοσχεδίου), για να μην έχει κανείς παράπονο. Τι θα κάνει για να τα αναβαθμίσει και αυτός; Θα συγχωνεύσει σε ένα κτήριο ανά Δήμο/περιοχή, όλα τα ξεχωριστά εργαστήρια των ειδικοτήτων ΕΠΑΛ, ΙΕΚ και ΕΠΑΣ! Μα καλά; Πώς δεν το είχαν σκεφτεί όλοι οι προηγούμενοι που αναβάθμισαν εξίσου τα ΕΠΑΛ όλα αυτά τα χρόνια;

Όμως, τι είναι δίκαιο;

Η μόρφωση να είναι ευκαιρία για όσους και για όσο το σηκώνει η τσέπη τους ή να είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους;

Τι είναι πραγματικά σύγχρονο;

Παιδεία που διαχωρίζει όλο και περισσότερο τους μαθητές ή που βοηθά τους μαθητές ανάλογα με τις ανάγκες τους να προοδεύουν όλοι;

Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες γι’ αυτό λοιπόν, ακόμα μια φορά σε θέση μάχης

Για να ακουστεί και να γίνει πράξη το σύνθημα “Δε θα περάσει”! Για να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Να τους ζορίσουμε, όπως κάθε φορά που αναγκάστηκαν να αποσύρουν (βλ. περιορισμένες επιλογές στο μηχανογραφικό) ή να καθυστερήσουν ψηφισμένους νόμους (βλ. Τράπεζα Θεμάτων για 2 χρόνια).  

Για να κατακτήσουμε το σχολείο και το μέλλον των αναγκών, των δυνατοτήτων και των ονείρων μας.