Το σύστημά τους: εκμετάλλευση, σήψη και βία - «Μάζεψε την ψυχή σου και όρμα» (Μ. Λουντέμης)

Με μια μικρή παράφραση, ο συγκεκριμένος στίχος των Διάφανων Κρίνων αποδίδει γλαφυρά τη σαπίλα των αξιών του καπιταλιστικού συστήματος. Η πείρα όλου αυτού του διαστήματος κάνει τον «βασιλιά να φαίνεται γυμνός». Όσο και αν κοπιάζουν τα αστικά επιτελεία να «ντύσουν με λούσα» τον ανταγωνισμό, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την αστική δημοκρατία, δεν μπορούν να εξαγνίσουν τον βούρκο του κόσμου τους.

Ο ανταγωνισμός ως νομοτέλεια της καπιταλιστικής οικονομίας είναι αυτός που ευθύνεται για τον τραγέλαφο με την παραγωγή των εμβολίων με δραματικές συνέπειες στην έγκαιρη αντιμετώπιση της πανδημίας. Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους είναι που ανάβουν το φυτίλι του πολέμου σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Τα ανταγωνιστικά συμφέροντα αστικών τάξεων και ιμπεριαλιστικών συμμαχιών στην περιοχή είναι που βάζουν τους λαούς στο «μάτι του κυκλώνα». Οι όροι που διαμορφώνει το σύστημα για να μπορεί ο καθένας να ζήσει και να εργαστεί, ενισχύουν τη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου», καθιστούν τον λαό και τη νεολαία ευάλωτους απέναντι σε κάθε είδους καταναγκασμούς και νοσηρές συμπεριφορές εργοδοτών, στελεχών κρατικών μηχανισμών.

Η καπιταλιστική ιδιοκτησία είναι αυτή που φέρνει αντιμέτωπη τη νεολαία με μια 2^η οικονομική κρίση μέσα σε μια δεκαετία. Για αυτό και την ώρα που όλες οι αστικές δυνάμεις ισχυρίζονται ότι αιτία είναι αποκλειστικά η πανδημία, ως αντιμετώπιση δεν προβάλουν την ενίσχυση των συστημάτων Υγείας, αλλά τα δισεκατομμύρια, από τον ιδρώτα των λαών, που τα κράτη διοχετεύουν στους τομείς της ψηφιοποίησης και της «πράσινης οικονομίας». Το καπιταλιστικό κέρδος και η αναρχία της παραγωγής επιβάλουν, την ώρα που απελευθερώνονται τεράστιες δυνατότητες από την ανάπτυξη της τεχνολογίας, να υπάρχει προβληματισμός για την ανεργία που θα αυξηθεί σε κάποιους κλάδους, για το ότι αντί να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος οι εργαζόμενοι βιώνουν βαθύτερα με «σύγχρονα» μέσα την εκμετάλλευση, όπως συμβαίνει με την τηλεργασία.

Η αστική δημοκρατία έχει στον πυρήνα της την άσκηση βίας και καταστολής ώστε να διαφυλάσσονται τα συμφέροντα της εκμεταλλεύτριας τάξης. Για αυτό και την ώρα που κάθε μέρα μαθαίνουμε για το πόσα πρόστιμα έχουν επιβληθεί για τη «μη τήρηση των μέτρων» δεν έχουμε μάθει ακόμα πόσοι έλεγχοι έχουν γίνει για την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων στους μεγάλους χώρους δουλειάς (που βέβαια κανείς δεν μπορεί να μάθει ούτε ποια είναι αυτά…). Για αυτό και την ώρα που οι μηχανισμοί καταστολής χτυπάνε αμείλικτα φοιτητικές, μαθητικές, λαϊκές κινητοποιήσεις οι χρυσαυγίτες ακόμα αλωνίζουν ελεύθεροι. Για αυτό και την ώρα που η αστική δικαιοσύνη τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί, μέσα σε λίγες μέρες γυναίκες υγειονομικούς που διεκδίκησαν «όπλα για να πολεμήσουν», εμφανίζει κάθε είδους «γραφειοκρατικά κολλήματα και νομικά κενά» όταν πρέπει να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα, κυκλώματα ναρκωτικών και παιδεραστίας.

Τα πιο κωμικοτραγικά επιχειρήματα της περιόδου είναι από τη μια της κυβέρνησης ότι «σε όλο τον κόσμο τα πράγματα είναι δύσκολα» (ας μας πουν μια χώρα που υπάρχει αυτό που οραματίζονται…) και από την άλλη του ΣΥΡΙΖΑ ότι «αυτά τα χάλια συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα» αθωώνοντας τη βαρβαρότητα που βιώνουν οι λαοί, βγάζοντας λάδι την ΕΕ και τους καπιταλιστές. Η «σωτηρία» που μας επιφυλάσσει με κάθε αφορμή η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα.

Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της πανδημίας επικεντρώνονται στο να δημιουργηθεί πιστοποιητικό εμβολιασμού για να μπορούν δουλέψουν γρήγορα οι όμιλοι του τουρισμού. Την ίδια ώρα ο εμβολιασμός του πληθυσμού καθυστερεί. Η κυβέρνηση αντί να πάρει μέτρα θωράκισης του συστήματος Υγείας, κατηγορεί τους υγειονομικούς που δεν εμβολιάζονται την ίδια στιγμή που εκκρεμούν χιλιάδες αιτήσεις τους, που μεγάλα νοσοκομεία δεν έχουν ούτε μοριακό αναλυτή. Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ: Η κυβέρνηση να πρωτοστατήσει ώστε να δοθούν και άλλα χρήματα στα μονοπώλια του φαρμάκου για να αγοραστούν οι πατέντες!

Οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της «Μήδειας», που άφησε πίσω της νεκρούς και χιλιάδες ανθρώπους αβοήθητους, περιορίστηκαν στο «μείνετε σπίτι». Οι κυβερνητικοί παράγοντες, τα αστικά ΜΜΕ βρήκαν ότι φταίει «το θολό τοπίο σε σχέση με το κόψιμο των δέντρων»! Την ώρα που «ταΐζουν» δισεκατομμύρια τα αρπακτικά της «πράσινης» ενέργειας, το μόνιμο προσωπικό του ΔΕΔΔΗΕ όλα αυτά τα χρόνια έχει μειωθεί πάνω από 1000 άτομα, οι απαιτούμενες εργασίες συντήρησης του δικτύου δεν πραγματοποιούνται. Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Μητσοτάκης πήγε για καφέ στο Κολωνάκι, και έχει σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ». Το ότι έχει βάλει την υπογραφή του σε κάθε διάταξη υλοποίησης της πολιτικής «απελευθέρωσης της ενέργειας» και έχει ιδιωτικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ είναι μικρή λεπτομέρεια…

Η πολιτική αντιπαράθεση που έχει ανοίξει ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, για τα ζητήματα σεξουαλικής κακοποίησης στον χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού, μετά τις γενναίες καταγγελίες των θυμάτων, είναι τουλάχιστον υποκριτική αν όχι επικίνδυνη. Για την «κάθαρση» του αθλητισμού, η κυβέρνηση διατηρεί άθικτο το καθεστώς που ευνοεί ποικιλοτρόπως την εξάρτηση των αθλητών από χορηγούς και μεγαλοπαράγοντες, ενώ την ίδια στιγμή επιχειρεί να επιβάλει τον σφιχτό έλεγχο της διοίκησης κάθε ομοσπονδίας από την ίδια. Ενώ σιωπούν για της ευθύνες τους στην υπόθεση Λιγνάδη, με την επιλογή και διατήρηση του ως καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού, παριστάνουν τους εξυγιαντές του καλλιτεχνικού χώρου όταν και με δικές τους ευθύνες ακόμα και σε κρατικές σκηνές δεν υπογράφεται ΣΣΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αυθαιρεσία απέναντι στους εργαζομένους. Η επίσημη «χρέωση ευθυνών» σε αυτήν την αρρωστημένη υπόθεση παιδεραστίας δια στόματος Αλέξη Τσίπρα είναι ο πρωθυπουργός να πει έστω μια συγγνώμη και να αποπέμψει την Υπουργό Πολιτισμού! Κουβέντα από κανέναν για το κοινωνικό, οικονομικό, νομοθετικό και εργασιακό πλαίσιο που διαμορφώνει τέτοιες καταστάσεις.

Ο κομμουνιστής λογοτέχνης Θέμος Κορνάρος απευθυνόμενος στη «μάνα του βασανισμένου» ζητούσε την ευχή και την ευλογία της, «για να μποδίσουμε τη ζούγκλα που κοντεύει να κατακλύσει τους ανθρώπινους συνοικισμούς». Κανείς δεν πρέπει να συνηθίσει τον 21^ο αιώνα να χάνονται κάθε μέρα ανθρώπινες ζωές, πότε γιατί «τι να κάνουμε σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν», πότε γιατί «ο άνθρωπος είναι έρμαιο των ακραίων φυσικών φαινομένων». Κανείς δεν πρέπει να «σιωπά» όταν το «χέρι» της αστυνομίας δημιουργεί ασφυξία σε όσους αγωνίζονται. Όταν η αδικία, η εργοδοτική αυθαιρεσία και κακοποίηση θεριεύει.

Το θάρρος που επιδεικνύουν όσοι αυτές τις μέρες καταγγέλλουν περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, κόντρα στους μηχανισμούς της συγκάλυψης και των εξαναγκασμών, είναι αξιοθαύμαστο. Χρειάζεται να απαιτηθεί η παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται στην υπόθεση «Λιγνάδη» και άλλων τέτοιας φύσεως ανοσιουργημάτων.

Τα «μαχαίρια που θα φτάσουν στο κόκκαλο» της ΝΔ και οι άθλιοι δικομματικοί καυγάδες που στήνονται, μόνο αηδία προκαλούν. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν δίνουν μάχη εντυπώσεων, δεν εξαντλούν τη μαχητικότητα τους πίσω από τα πληκτρολόγια του διαδικτύου.

Θα δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να υψώνεται τείχος προστασίας και να οργανώνεται η πάλη εκεί που η «καλή» εργοδοσία υποχρεώνει τους εμποροϋπάλληλους να δουλεύουν «ήλιο με ήλιο» χωρίς μέτρα προστασίας. Με τους φοιτητές και τους μαθητές που η κυβέρνηση καταστέλλει και συκοφαντεί επειδή αγωνίζονται ώστε μετά από έναν χρόνο να μορφωθούν ξανά. Με όσους δέχονται απειλές ότι θα χάσουν τη δουλειά τους επειδή τόλμησαν να μιλήσουν για ό,τι τους «έκαιγε» τη ψυχή.

Εμείς δεν χαμηλώνουμε το βλέμμα. Δεν μας «κρατάει» κανένας μηχανισμός για να μετράμε τα λόγια μας. Δεν κυλιόμαστε στον βούρκο της υπεράσπισης ενός συστήματος που αναβλύζει τη διαπλοκή με επιχειρηματικά ή άλλα συμφέροντα. Φωτίζουμε με το προσωπικό μας παράδειγμα, τη συλλογική μας δράση και λειτουργία ότι γίνεσαι δυνατός και «ορμάς», όταν αφιερώνεσαι στην πιο όμορφη υπόθεση: την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.