Το «χτύπημα του Εγκέλαδου» ξεγύμνωσε τις κρατικές ευθύνες στην αντισεισμική θωράκιση

Η οργή και η αγανάκτηση των πληγέντων κατοίκων της περιοχής, ιδιαίτερα στην Ελάσσονα, τη Λάρισα και στα χωριά Μεσοχώρι και Δαμάσι περισσεύει, καθώς βιώνουν μια τραγική κατάσταση. Παραμένουν αβοήθητοι και εκτεθειμένοι μένοντας σε σκηνές και πρόχειρα καταλύματα, ακόμα και δύο οικογένειες μέσα σε μία σκηνή εν μέσω πανδημίας. Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό από το Μεσοχώρι, πως μητέρα με βρέφος 4 μηνών αναγκαζόταν να βγει από τη σκηνή για να θηλάσει μέσα στο κρύο. «Δεν μας έφτανε η πανδημία και η κρίση, ήρθε τώρα και ο σεισμός», έλεγαν οι πληγέντες κάτοικοι στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ. Αν δεν διεκδικήσει ο λαός αυτά που δικαιούται, δεν θα κερδίσει τίποτα, τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνομιλώντας με τους κατοίκους, επισημαίνοντας ότι το Κόμμα ήταν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των σεισμόπληκτων και με περιοδείες των Οργανώσεων της περιοχής, αλλά και με πιέσεις στη Βουλή και το ευρωκοινοβούλιο προκειμένου να αποζημιωθούν στο ακέραιο οι ζημιές που υπέστησαν οι κάτοικοι. Ανέδειξε ακόμα τις ευθύνες αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που οι υποσχέσεις τους μένουν στα λόγια, θυμίζοντας το παράδειγμα των πλημμυροπαθών της Καρδίτσας που από το Σεπτέμβρη έως σήμερα δεν έχουν ακόμα αποζημιωθεί, ούτε έχουν δει τις σοβαρές ζημιές να αποκαθίστανται. Παράλληλα, επεσήμανε την υποκρισία του περίφημου Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ που δεν έχει εκταμιεύσει ούτε ευρώ για την στήριξη πληγέντων από φυσικά φαινόμενα, αλλά και την πολιτική κόστους-οφέλους εξαιτίας της οποίας δεν γίνονται έργα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας. Υπολογίζεται πως στις σεισμόπληκτες περιοχές, πάνω από 1.800 κτίρια έχουν κριθεί προσωρινά μη κατοικήσιμα, το 65% περίπου των σπιτιών. Δεκάδες επαγγελματικοί χώροι και σταβλικές εγκαταστάσεις έχουν καταστραφεί, σχολεία είναι γεμάτα ρωγμές. Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί το γεγονός ότι για περισσότερες από 50 οικογένειες δεν έχει λυθεί ακόμα το ζήτημα της στέγασης καθώς δεν έχουν εξασφαλιστεί οι απαραίτητοι οικίσκοι-κοντέινερ ή τροχόσπιτα που θα εγκατασταθούν λόγω πλήρους ακαταλληλότητας των σπιτιών τους. Αυτές οι οικογένειες και εκατοντάδες άλλες ζουν σε σκηνές και πρόχειρα αυτοσχέδια καταλύματα, φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία ή σε συγγενικά σπίτια, καθώς τουλάχιστον 533 κατοικίες έχουν κριθεί ακατάλληλες.

Αναλυτικά τέθηκαν όλα τα ζητήματα που προκλήθηκαν από τις σεισμικές δονήσεις στη μαζική σύσκεψη φορέων που πραγματοποιήθηκε στον Τύρναβο, παρουσία του Δ. Κουτσούμπα ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων ότι «θα πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί. Το κύριο, όμως, είναι ο αγώνας, η άσκηση πίεσης κι αυτό γίνεται μόνο με την ταξική πάλη, την ενότητα, την κοινωνική συμμαχία όλων των καταπιεσμένων, όλων αυτών που υποφέρουν και έχουν πληγεί από αυτήν την κατάσταση και επιπλέον τώρα με τον σεισμό». Συνολικά από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των φορέων το συμπέρασμα που εξαγόταν είναι ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνώντων δεν αποτελούν καμία εγγύηση για την αποζημίωση και την αποκατάσταση των πληγέντων, αλλά μόνο με οργάνωση του πλαισίου διεκδίκησης και με αγώνες μπορούν να κερδίσουν πράγματα. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Κ. Καλογερόπουλου, μέλος του 15μελούς του Λυκείου Ελασσόνας, ο οποίος τόνισε ότι πλάι σε όσα βιώνουν εδώ κι ένα χρόνο, δυσκολεύει περισσότερο η προσπάθειά τους, ιδίως των μαθητών της Γ’ Λυκείου, για τους οποίους το αίτημα είναι να υπάρξει μοριοδότηση στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αναφέρθηκε ακόμα στο αίτημα των μαθητών για άμεση λύση στα κτιριακά προβλήματα, καθώς αρκετά έπαθαν σοβαρές ζημιές, για διάθεση ειδικών χώρων στους μαθητές των οποίων τα σπίτια έχουν υποστεί βλάβες προκειμένου να μελετούν και να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο ίντερνετ.

Τεράστια ήταν και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και οι φοιτητές της Λάρισας που εντάθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους σεισμούς, τα οποία όμως προϋπήρχαν, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης της Παιδείας. Ο «Ο» βρέθηκε στις Φοιτητικές Εστίες της Λάρισας και συνομίλησε με οικοτρόφους για την τραγική κατάσταση. Συγκεκριμένα, τα κτίρια των εστιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, όπως μας είπαν οι οικότροφοί, εδώ και χρόνια ήταν παρατημένα στη μοίρα τους. Σοβαρές φθορές σε εξωτερικούς και εσωτερικούς τοίχους των κτιρίων, ρωγμές και σοβάδες να πέφτουν μέσα σε δωμάτια από την υγρασία, έλλειψη φωτισμού και κακή σύνδεση στο ίντερνετ ήταν καθημερινότητα και πριν τον σεισμό, σύμφωνα με την Αγγελική Μάνου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Οικοτρόφων, ενώ αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι από τα 8 κτίρια των εστιών, μόλις τα δύο έχουν έξοδο κινδύνου. Όλα αυτά τη στιγμή που οι φοιτητές εξαναγκάζονται να πληρώνουν κάθε χρόνο χαράτσι 400 ευρώ για να μπορούν να μείνουν στις εστίες. Ανύπαρκτη όμως ήταν και η μέριμνα τις στιγμές μετά τον κύριο σεισμό, με τους φοιτητές να αναγκάζονται να μείνουν έξω από τα δωμάτιά τους για δύο βράδια, ανάβοντας φωτιές για να ζεσταθούν, όπως τονίζει η Αναστασία Χατζηβασίλη, γραμματέας του ΔΣ της ΣΕΥΠ, και την Φοιτητική Μέριμνα να εναποθέτει το ζήτημα της στέγασης των φοιτητών στην ατομική τους ευθύνη, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο, ούτε για την μετεγκατάστασή τους, ούτε για έλεγχο στα δωμάτια όπως διεκδίκησε ο Φοιτητικός Σύλλογος. Ακόμα, μετά από παρέμβαση του Συλλόγου, ενημερώθηκαν οι οικότροφοι ότι το νερό των εστιών, μετά τον σεισμό, δεν ήταν πόσιμο και απαίτησαν να τους παρασχεθούν δωρεάν εμφιαλωμένα νερά. Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τους φοιτητές, αποτελούν απόδειξη των αποτελεσμάτων της υποχρηματοδότησης της Παιδείας από το κράτος και τις κυβερνήσεις και τονίζουν ότι χάρη στις προσπάθειες και τους αγώνες των Συλλόγων, που από την αρχή της χρονιάς είχε μπει μπροστά και για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών, αλλά και μετά τον σεισμό έκανε προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι φοιτητές για να γίνει στατικός έλεγχος, να μην πληρώσουν το χαράτσι, να επισκευαστούν οι ζημιές και να αποζημιωθούν οι φοιτητές για προσωπικά αντικείμενα που καταστράφηκαν από τον σεισμό, αλλά και να μην περαστούν απουσίες σε φοιτητές που δεν έχουν πρόσβαση στα τηλεμαθήματα. Ταυτόχρονα, με μπροστάρηδες τους Συλλόγους οργανώθηκε ένα κύμα αλληλεγγύης, για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, τροφίμων κ.ά. για τη στήριξη τόσο των σεισμόπληκτων κατοίκων του νομού άλλα και για τους ίδιους τους οικοτρόφους.

Μεγάλες ζημιές υπέστησαν και τα σχολεία της περιοχής, τα οποία, κρίνοντας από το πότε χτίστηκαν, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν… αρχαιολογικοί χώροι, όπως δήλωσαν στον «Ο» μαθητές από σχολεία της Λάρισας. Όσον αφορά την κατάσταση των σχολείων, πάντως, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Συγκεκριμένα, 13 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια χωρίς καθόλου οικοδομική άδεια, με πολλά από αυτά στους οικισμούς πέριξ του δήμου που έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές, 18 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που δεν έχουν οικοδομική άδεια και αντ’ αυτού έχουν περάσει από διαδικασία τακτοποίησης με τους νόμους για τα αυθαίρετα των τελευταίων ετών, χωρίς μελέτη στατικής επάρκειας, ενώ τα περισσότερα εξ αυτών είναι κτίσματα προ του 1955, 26 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που έχουν χτιστεί πριν από το 1985, ενώ αρκετά σχολεία στεγάζονται σε κτίρια των δεκαετιών 1960-1970. Σε μια συζήτηση γεμάτη ζωντάνια από την αγωνία των μαθητών για να μπορέσουν να επιστρέψουν στα σχολεία, αλλά και από την όρεξή τους για αγώνες, αναδείχθηκε περίτρανα ότι η νέα γενιά δεν παραιτείται και δεν τα βάζει κάτω μπροστά στις δυσκολίες. Όπως μας είπε ο Κώστας Ζαχαράκης, πρόεδρος του 15μελους του 7^ου ΕΠΑΛ Λάρισας και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Λάρισας, «χρόνια φωνάζουμε για τα σχολεία και μας απαντούσαν ότι τα κτίρια είναι μια χαρά». Μαζί με τα αιτήματα που βάζαμε από την αρχή της χρονιάς για ασφαλές άνοιγμα των σχολείων με μέτρα για την προστασία της υγείας των μαθητών από τον κορονοϊό, ζητάμε άμεσο έλεγχο και αποκατάσταση των ζημιών για να επιστρέψουμε στις τάξεις μας, ασφαλής τόσο από τους σοβάδες που πέφτουν όσο και από την πανδημία, τονίζει ο Βασίλης Κολτσίδας, μαθητής της Γ’ Γυμνασίου και μέλος της Συντονιστικής. «Η κυβέρνηση που το προηγούμενο διάστημα των μεγάλων μαθητικών καταλήψεων, και εδώ στη Λάρισα, αποκαλούσε τους μαθητές “κακομαθημένους και ανεύθυνους” προτιμά να δίνει εκατομμύρια ευρώ στα κανάλια και όχι για τα σχολεία μας. Εμείς δείξαμε ποιοι είναι οι πραγματικά ανεύθυνοι, οργανώνοντας από την πρώτη κιόλας στιγμή, σε επικοινωνία με τους συμμαθητές μας από όλη τη Λάρισα, την αλληλεγγύη, συγκεντρώνοντας τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους κατοίκους στα χωριά, για τους συμμαθητές μας που έχασαν τα σπίτια τους και η πρωτοβουλία αυτή αγκαλιάστηκε από όλη την πόλη, μαθητές και γονείς», τονίζει ο Κώστας.

Όλα τα παραπάνω, αποδεικνύουν το εξής: Όσες υποσχέσεις και αν δίνονται από τις κυβερνήσεις, όσα μεγάλα λόγια και κροκοδείλια δάκρυα χύνονται μετά από φυσικές καταστροφές, όσο υπάρχει η πολιτική που βάζει στο ζύγι από τη μία το κέρδος και από την άλλη τις ανθρώπινες ζωές και τις λαϊκές περιουσίες, ο λαός και η νεολαία θα μετρά θύματα και κατεστραμμένους κόπους μιας ζωής. Μόνο με την οργάνωση των αγώνων και των διεκδικήσεων μπορεί ο λαός της Θεσσαλίας, όπως και άλλων περιοχών που έχουν πληγεί από τέτοια φαινόμενα, να διεκδικήσει να αποζημιωθεί για τις ζημιές που υπέστη. Να μπαίνει στο στόχαστρο να μπαίνει και ο αντίπαλος που αφήνει τον λαό εκτεθειμένο. Γιατί μπορεί η επιστήμη να μην έχει καταφέρει να προβλέψει με ακρίβεια πότε και πού θα εκδηλωθεί ένας σεισμός, αλλά η εξέλιξη της τεχνολογίας δίνει την δυνατότητα να ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες των σεισμών και άλλων φυσικών φαινομένων. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο είναι η πολιτική κόστους-οφέλους που εφαρμόζει η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις έως τώρα, που βάζουν βέτο σε έργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας γιατί δεν αποφέρουν ανταποδοτικά κέρδη στους καπιταλιστές, αφήνοντας έτσι τον λαό εκτεθειμένο. Η αντισεισμική προστασία και θωράκιση απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ώστε να προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας.