Γιατί νίκησε ο αγώνας των διανομέων της «e food»;

Ο αγώνας των ντελιβεράδων της «efood» ήρθε μετά από μια περίοδο κατά την οποία οι διανομείς αναδείχθηκαν σε αφανείς ήρωες της πανδημίας, αξιοποιήθηκαν ποικιλοτρόπως από την κυβέρνηση και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, δέχθηκαν υποκριτικά χειροκροτήματα και επευφημίες για την αυτοθυσία που έδειξαν κατά τη διάρκεια του lockdown κ.ά. Το πόσο κάλπικα ήταν όλα αυτά φάνηκε αμέσως, καθώς πρόκειται για έναν κλάδο στον οποίο οι άθλιες συνθήκες εργασίας είναι κοινό μυστικό και τα εργατικά ατυχήματα αποτελούν ...κανονικότητα.

Σαν να μην έφτανε η δράση των δουλεμπορικών γραφείων μέσω των οποίων χρόνια τώρα οι επιχειρηματίες και στη διανομή «νοικιάζουν» χιλιάδες εργαζόμενους, ήρθε και ο νόμος Χατζηδάκη. Ένας νόμος που κάνει ακόμα πιο εύκολο στις εταιρείες αυτές να ξεφορτώνονται προσωπικό και να το μετατρέπουν σε «συνεργάτες». Ενισχύθηκε έτσι η πολύμορφη ασυλία που είχαν έτσι κι αλλιώς με τις δεκάδες διαφορετικές εργασιακές σχέσεις-λάστιχο. Με άλλα λόγια, η ανταμοιβή της κυβέρνησης (και των υπόλοιπων κομμάτων που ψήφισαν πολλές πτυχές του νομοσχεδίου) για τους εργαζόμενους, που αποθέωναν ως «ήρωες», ήταν να τορπιλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Η απήχηση που είχε αυτός ο αγώνας δεν είναι καθόλου τυχαία. Φάνηκε στη συγκίνηση και στο χειροκρότημα που δέχτηκαν εργαζόμενοι της «efood» όταν πραγματοποιούσαν μοτοπορεία περνώντας από όλο το κέντρο της Αθήνας για να κατευθυνθούν στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Νέο Ηράκλειο, όταν μπήκαν στο χώρο του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή στο «Πάρκο Τρίτση» για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις του, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Για πολλές μέρες το hashtag «#cancel_efood» ήταν από τα πιο δημοφιλή πανελλαδικά στα social media, με χιλιάδες χρήστες να καταγγέλλουν και να σατιρίζουν τις πρακτικές της εταιρείας, αναδεικνύοντας τον εργασιακό μεσαίωνα, τα 10ωρα, την ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους. Η προσπάθεια της εταιρείας να αντικρούσει την επίθεση προωθώντας δημοσιεύσεις με δικό της hashtag (#proud_efooder) απέτυχε παταγωδώς.

Παράλληλα, μέσω του διαδικτύου, οργανώθηκε και εκφράστηκε η αλληλεγγύη και με μαζική απεγκατάσταση και δημοσίευση αρνητικών κριτικών στα διαδικτυακά «καταστήματα» που διαμοιράζονται την εφαρμογή της «efood», με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η εταιρεία να αφαιρέσει τη δυνατότητα αξιολόγησης και σχολιασμού της εφαρμογής.

Όσο σημαντικό είναι να εκφράζεται η αλληλεγγύη με κάθε δυνατό τρόπο, από μόνη της δεν είναι αρκετή για να εξηγήσει τις διαστάσεις που πήρε ο αγώνας των ντελιβεράδων, ούτε το γεγονός ότι βγήκε νικηφόρος. Καθοριστική ήταν η στάση των ίδιων των εργαζόμενων, που μέσα από τα σωματεία τους, τη συστηματική προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα τους όλο το προηγούμενο διάστημα, γρήγορα κινητοποιήθηκαν, αποκάλυψαν αμέσως τους εκβιασμούς της εταιρείας, κάλεσαν σε συσκέψεις, αξιοποίησαν κάθε δυνατό μέσο για ενημέρωση, οργάνωσαν στάση εργασίας, μοτοπορεία, 24ωρη απεργία. Έτσι πήρε διαστάσεις ο αγώνας τους, έτσι έγινε «θέμα» και στο διαδίκτυο...

Το κόκκινο ποτάμι που πλημμύρισε το κέντρο της Αθήνας, αλλά και πολλών άλλων πόλεων πανελλαδικά, εκτός από την εντυπωσιακή εικόνα αποφασιστικότητας και το μήνυμα αντίστασης στην αντεργατική απόφαση της εταιρείας, πόνεσε την εργοδοσία εκεί που νοιάζονται όλοι οι καπιταλιστές περισσότερο, στα κέρδη. Κατά τη διάρκεια της μαζικής κινητοποίησης, η πλατφόρμα δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει, λόγω της καθολικής συμμετοχής των εργαζομένων.

Το μήνυμα που έβλεπαν όσοι έμπαιναν στην εφαρμογή ανέφερε ότι λόγω «φόρτου εργασίας» δεν μπορούν να γίνουν νέες παραγγελίες. Η πραγματικότητα ήταν βέβαια ότι δεν υπήρχε διαθέσιμος ντελιβεράς, αφού συμμετείχαν όλοι στη στάση εργασίας που είχαν κηρύξει τα σωματεία. Κι αυτό ήταν το σημείο καμπής, η παράλυση της «ομαλής λειτουργίας» της επιχείρησης που σταμάτησε τη ροή των παραγγελιών και συνεπώς των εσόδων που συνέρρεαν στα ταμεία της.

Η καθολική συμμετοχή των εργαζομένων έκανε την εργοδοσία να βάλει την ουρά στα σκέλια και μπροστά στην επικείμενη 24ωρη απεργία, που αποφάσισαν οι εργαζόμενοι, μετέτρεψε 2.016 συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Τα σωματεία των ντελιβεράδων αξιοποίησαν όλα τα εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους, ανάμεσά τους και τα social media. Αυτή τη φορά η φωνή των εργαζομένων ακούστηκε δυνατά. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το γεγονός πως και ανταγωνιστικά επιχειρηματικά συμφέροντα αξιοποίησαν την ευκαιρία για να αυτοδιαφημιστούν ως πιο «υγιείς» εταιρείες, πιο φιλικές στον εργαζόμενο, τη στιγμή που όλοι ξέρουμε ότι η εργοδοσία ξεσαλώνει σε όλο τον κλάδο. Άλλωστε και η υγιής και η ...«άρρωστη» επιχειρηματικότητα το ίδιο νομικό, αντεργατικό πλαίσιο αξιοποιούν, με τον ίδιο τρόπο εντείνουν την εκμετάλλευση, με τον ίδιο τρόπο πρωτοπορούν στην εφαρμογή ακόμα χειρότερων όρων δουλειάς.

Προφανώς, σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται να αξιοποιούμε όλα τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για να κάνουμε ευρύτερα γνωστό έναν αγώνα, ωστόσο τίποτα και ποτέ δεν θα αντικαταστήσει το καθοριστικό: την πραγματική οργάνωση των εργαζομένων μέσα από τα σωματεία τους, την προσωπική επαφή, τους δεσμούς που χτίζονται σε μια κινητοποίηση, μια απεργιακή περιφρούρηση, τη λαϊκή αλληλεγγύη. Ο αγώνας των εργαζομένων της «efood» είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους μιλούν υποτιμητικά για όλα αυτά και λένε ότι είναι αναποτελεσματικά, «τουφεκιές στον αέρα» κ.λπ. Σε όσους βγήκαν σαν έτοιμοι από καιρό να ανακηρύξουν τα «social media» ως το νέο πεδίο του αγώνα και τις «καταναλωτικές απεργίες» ως τη σύγχρονη μορφή του, καλώντας όμως να σταματήσουν οι κακές αξιολογήσεις όταν η εταιρεία μίλησε για «λάθος επικοινωνία προς τους εργαζόμενους», ώστε να μην φτάσουμε σε απολύσεις!

Αυτά είναι τα μεγαλύτερα όπλα που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, με αυτόν τον τρόπο οι ντελιβεράδες της «e-food» βγήκαν νικητές και παρά τις επίμονες προσπάθειες των καπιταλιστών να τα περιορίσουν, δε θα σταματήσουμε στιγμή να τα υπερασπιζόμαστε!